MOEN – De West-Vlaamse ondernemer Wim De Buck (Linety Belgium/Eurogriffe) zorgde in volle coronacrisis voor een stunt van formaat, en dat in la douce France. Het verhaal is ook nog niet voorbij want de machines van zijn bedrijf Eurogriffe (specialist in de aanmaak van etiketten) blijven nog enkele maanden zeven dagen op zeven en 24 uur op 24 op volle toeren draaien. De opdracht komt van een aantal Franse grootdistributeurs, genre Carrefour of Monoprix. Het totaal aantal bestelde etiketten die in mondmaskers moeten aangebracht worden loopt op tot zestig miljoen stuks. U leest het goed: zestig miljoen.
“Terwijl de meeste bedrijven hun deuren sloten bij de aanvang van de coronacrisis, moesten wij na twee dagen de deuren heropenen, onze medewerkers terugroepen en meteen volle gas doorgaan”, vertelt Wim De Buck. Eurogriffe, het bedrijf van de in Moen wonende Kortrijkzaan, is sinds jaar en dag gespecialiseerd in de productie van etiketten die aangebracht worden in textielproducten, zoals in kledij of op tapijten. Eurogriffe is een gepriviligeerde partner van heel wat West-Vlaamse tapijtproducenten. Dit maal diende de productie op vraag van een aantal Franse grootdistributeurs, aangepast te worden aan mondmaskers. “Op de etiketten werd basisinfo over het gebruik ervan (zoals wasvoorschriften) aangebracht.”
Uniek aanbod, flexibele opstelling
In totaal kreeg Eurogriffe bestellingen binnen voor 60 miljoen stuks. Tientallen Fransen confectie ateliers over heel Frankrijk zorgen er voor dat de door Eurogriffe aangeleverde etiketten keurig gestikt en ingelegd worden binnenin de mondmaskers. Volgens Wim De Buck was zijn bedrijf, dat pal op de Belgisch-Franse grens is gelegen maar dan wel net in Frankrijk, het enige dat deze monsteropdracht aankon. “We beleven onze beste periode ooit en dat hebben we te danken aan ons uitgebreid productie apparaat, aan onze medewerkers en last but not least ook aan het feit dat we dankzij onze grote voorraden meteen flexibel konden inspelen op de grote vraag”, aldus Wim De Buck. “Eén zaak is me ook enorm opgevallen in deze crisis: de Fransen kochten heel bewust alles zoveel mogelijk aan in eigen land. Noem het maar een Franco Français aanpak, waarmee de eigen economie werd ondersteund. Anders dus dan in België waar men voor alles en nog wat eerst ging gaan zoeken in het buitenland.”
