Het goede nieuws stond vooraan: de economie klimt traag maar gestaag uit het dal. Bepaalde sectoren hebben zelfs in de ontiegelijke coronatijd hun omzet zien stijgen. Bedrijven die actief zijn in de ICT, in het vastgoed, in de interieurinrichting of in de metallurgie en de machinebouw zijn bij de winnaars. De reisindustrie, de horeca en de autosector zaten dan weer in de hoek waar de klappen vielen.
Krapte op de arbeidsmarkt
Puur structureel, en over alle sectoren heen, blijft de West-Vlaamse bedrijfswereld ook met grote vragen zitten. Probleem nummer één is het tekort aan personeel. “De situatie is slechter dan pre corona”, vindt Michel Soubry van het gelijknamige familiebedrijf uit Roeselare. “Het impact op de bedrijven laat zich voelen. Investeringen worden bijvoorbeeld achteruit geschoven.” Aan vacatures geen gebrek maar aan kandidaten wel. “Per vacature komt er gemiddeld welgeteld één kandidaat opdagen”, stelt Hans Boels van het Waregemse Lybover vast. “Dat wil dus ook zeggen dat er voor bepaalde werkaanbiedingen vaak niemand komt opdagen.”
77.000 jobs
In Vlaanderen wordt gestreefd naar 80 procent werkenden in de categorie tussen 20 en 64 jaar. West-Vlaanderen benadert van alle provincies het dichtst dat streefdoel met 74,8 procent. Voka-kaderlid Mathieu Marisse wijst er fijntjes op dat er in onze provincie 42.000 extra arbeidskrachten extra nodig zijn om de vooropgestelde 80 procent te halen. Tegen horizon 2030 is er zelfs sprake van 77.000. Veel (50.000) wordt verwacht van migratie van buiten de EU.
Voorlopig slagen de interimkantoren die als paddenstoelen uit de grond schieten in onze provincie, ook niet bepaald in hun opzet om de kloof te dichten. “Ze zoeken weliswaar mankracht, maar zorgen er gelijktijdig ook voor dat de loondruk op de bedrijven ongehoord toeneemt,” aldus de Voka-voorzitters. “Als ze een kandidaat hebben, dan zijn de looneisen exorbitant hoog. Dat helpt ons ook niet echt.”
Voka neemt alvast zelf het heft in handen en organiseert in mei en in Brugge een driedaagse jobbeurs (What’s Next West-Vlaanderen) met inmiddels al 55 bedrijven. Bedoeling is vooral om jeugd te sensibiliseren over de kansen die liggen in eigen provincie.
Tijd voor actie
De Vlaamse regering gaat het vierde jaar in van zijn mandaat. Veel is er niet gebeurd. Corona heeft er uiteraard geen goed aan gedaan, maar veel dossiers blijven onder het stof liggen. “In West-Vlaanderen ligt er nochtans werk op de plank”, stelt Voka vast in zijn nieuwjaarsboodschap. Daarbij wordt onder meer gedacht aan een opschaling naar het 5G-netwerk maar ook aan broodnodige infrastructuurwerken van wegen (uitbreiding van de E403, aanpassing van de E17-afritten en andere knelpunten, aandacht voor de modal shift).
Finaal is er ook nood aan een visie op de energieproblematiek. “We mengen ons niet al te zeer in wel of geen nucleaire centrales”, zeggen voorzitters Hans Boels en Michel Soubry. “Het enige wat we van de overheid vragen is een oplossing, zodat de bedrijven na 2025 niet danig in de problemen komen. Zoals het er nu naar uit ziet, is dat risico zelfs groot. De bevoorrading aan doenbare prijzen moet verzekerd worden, en daarom moet ook de Ventilius-knoop dringend worden doorgehakt.”
Slotsom: daadkracht en veerkracht, dat is wat we iedereen toewensen, aldus Voka. De wijze waarop de haven van Zeebrugge de Brexit heeft aangepakt, is alvast een toonvoorbeeld van optimale actie. “Zeebrugge verdient een dikke pluim voor zijn digitale efficiëntie, alleen jammer dat de Britten zelf nog met pen en papier schrijven met alle gevolgen vandien”, besluit Michel Soubry vanuit ervaring met zijn eigen bedrijf.
foto: Hans Boels, Mathieu Marisse (Voka) en Michel Soubry
