VDL Roeselare e-bus Citea SLFA Electric

VDL Roeselare hoeft in principe geen Van Hool débacle te vrezen, dixit ABVV

ROESELARE - "We geven geen enkele commentaar op het dossier Van Hool." Zo luidt kort en krachtig de boodschap bij de directie van VDL Roeselare. Aan vakbondszijde is de bereidheid er wel. Yves Allewaert volgt VDL al sinds jaar en dag op namens het ABVV, toont heel wat dossierkennis en zegt dat de verschillen met Van Hool groot zijn.  

 

Pro memorie: in de loop van 2023 startte VDL zijn state-of-the art fabriek voor enkel e-bussen op in Roeselare. Een mega-investering (ruim 40 miljoen euro) die kon rekenen op de steun van de Vlaamse overheid die bij de eerste spadesteek gretig mee op de foto ging.

In deze fase wordt de assemblage in Roeselare -een bus bouwen, en al zeker een e-bus, is een vrij complex gegeven- helemaal op punt gezet, wat de rendabiliteitsscore ook danig moet verbeteren. In Roeselare wordt tot op vandaag nog gekampt met een moeizame  toelevering van onderdelen.

Duidelijke verschillen

“Maar ik zie duidelijke verschillen met het dossier Van Hool”, aldus Yves Allewaert namens ABVV. “Het eerste grote verschil is dat VDL in Roeselare enkel nog e-bussen produceert voor het openbaar vervoer. Van Hool van zijn kant is te lang blijven vasthangen aan touringbussen en door en na corona kwam daar geen bestelling meer voor binnen. Tweede verschil: Van Hool mikte nog op bussen die zouden rijden op waterstof, waarvan de technologie nog niet op punt staat. VDL Roeselare heeft dat niet gedaan. Derde verschil: het huidige orderboek van VDL Roeselare is aangedikt en zit vol tot het eerste semester van 2025, en dat betekent dus werkzekerheid.”

Dat VDL voor zijn e-bussen géén fabriek heeft in Oost-Europa (waar de loonkost zoveel goedkoper is), is geen handicap, vindt Yves Allewaert nog. “E-bussen assembleren is geen seriewerk, maar vergt heel veel technische precisie en knowhow, en die complexe arbeid kan men in Oost-Europa niet aan. Dat De Lijn en de Vlaamse overheid zijn laatste bestelling plaatste bij het Chinese BYD, heeft maar één reden: de prijs, de prijs en nog eens de prijs. Ik verzeker u: de kwaliteit zal nog moeten bewezen worden.”

Een raadsel

Tot slot geeft Yves Allewaert nog deze bedenking mee: “Dat de Vlaamse overheid zijn e-bussen in China bij BYD kocht, blijft voor ons toch nog erg onbegrijpelijk”, zegt hij. “Was het diezelfde overheid niet die zijn ambtenaren verbood om nog GSM’s van Huawei te gebruiken. Hoe rijm je dat dan met het bussenverhaal? Dat is mij een raadsel.”