Met Internationale Vrouwendag op de agenda stellen we ons de vraag waarom het aantal vrouwen in directiecomités, raden van bestuur en op leidinggevende posities nog steeds zo’n uitdaging blijft, zo luidde de basisstelling. Maar ook, en misschien nog belangrijker, hoe we dat kunnen veranderen?
“De (beleids)discussie over quota gaan we hier niet voeren”, zo geven de topdames aan. “Staatssecretaris Leroy verklaarde in september nog dat ze aan een voorstel werkt en ook op Europees niveau lopen er initiatieven. Daarom kijken we liever hoe we als vrouwen zélf de verandering kunnen doorzetten. Want we hebben meer troeven dan we soms zelf durven te vermoeden. En alles begint bij ons ‘eigen merk’, onze personal branding. Daarin hebben we nog grote stappen te zetten.”
Meer zelfbewustzijn nodig
De boodschap van de dames gaat verder zo: “De culturele veranderingen in onze samenleving geven de jongere generaties vrouwen alvast iets wat vroegere generaties (veel) minder hadden, namelijk het uitgangspunt dat mannen en vrouwen gelijkwaardig zijn. Stereotypen, zoals ‘vrouwen zijn meer geïnteresseerd in leidinggevende functies waarbij soft skills primeren’, zullen hierdoor langzaamaan verdwijnen. Dat bewustzijn zal in de komende jaren een belangrijke driver zijn om steeds meer vrouwen te laten doorstromen naar topfuncties. We moeten ons de vraag stellen wat we anders of beter kunnen doen om ook ‘vanzelf’ in beeld te komen en hoe we elkaar hierin kunnen aanmoedigen wanneer het tijd is om leidinggevende posities in te vullen. Een belangrijke inhaalbeweging ten opzichte van onze mannelijke collega’s. Want hoe we het ook draaien of keren: onbekend blijft onbemind. Wie niet zichtbaar is, grijpt veelal naast topfuncties. Onze personal branding moet dus veel beter. Door meer en beter in de kijker te zetten wat je verwezenlijkt, waar je voor staat en waar je meerwaarde brengt. Durf uit te pakken met knappe realisaties. Zichtbaar zijn binnen je bedrijf is cruciaal, maar ook buiten de muren van je onderneming mag (moet!) je aan je eigen merk werken. Ondanks onze kwaliteiten, ondanks het feit dat we prima resultaten behalen, ondanks dat we keihard werken, geloven we zelf vaak niet dat wij de beste kandidaat voor een topjob zijn. Laat dat imposter syndrome maar achterwege.”
Werken aan bedrijfscultuur
In hun open brief doen de dames ook een oproep aan de bedrijven om die transitie te helpen maken. Wat soms een stukje aanpassing van de bedrijfscultuur kan vragen. “Vanuit de interne communicatie kan je bewust kiezen om op continue basis meer vrouwelijke rolmodellen in de kijker te zetten”, luidt de boodschap. Werk vanuit HR met vrouwelijke talenten en zet instroomtrajecten op. Breng (vrouwelijk) talent duidelijk in kaart en neem de nodige maatregelen om die interne mobiliteit te stimuleren. Op die manier kom je tot een omgeving die vrouwelijke ambitie en initiatief aanmoedigt en waarin vrouwelijk potentieel zich ten volle kan ontplooien.”
foto: Veronique Elskens
