-Acht vragen, acht thema’s, bent u er klaar voor?
-Philippe Hamers: Shoot. Please.
-Hoe voelt u de markt van de vloerbekleding momenteel aan?
-Je kan nooit over één markt spreken. Kijk naar onze groep. De diversificatie is alom. Je hebt harde en zachte vloerbekleding, je hebt getuft tapijt en karpetten, grastapijt en kamerbreed tapijt, enzovoort. Ook geografisch kan de toestand zo anders zijn. Wij hebben bedrijven in Spanje, Italië, Nederland, Turkije, Australië, Duitsland en USA. Net die ‘diversificatie’ – we zijn van alle markten thuis – geeft Victoria alvast de nodige ademruimte. Algemeen beschouwd waren de voorbije maanden moeilijk. In het Verenigd Koninkrijk haalden we nog een constant niveau en hebben we goed gewerkt. Op het Europees vasteland was dat een ander verhaal, zowel voor zachte als voor harde vloerbekleding. Keramische tegels vormden een uitzondering. Hoe dan ook kan ik niet klagen over de cijfers die we globaal met Victoria alsnog hebben neergezet. Op een omzet van 780 miljoen Britse Pond haalden we de voorbije maanden toch een fraai EBITDA van circa 100 miljoen. Over een periode van 10 jaar (begin van Victoria Plc) heeft Victoria zelden beter gedaan. 2023 wordt een uitdagend jaar, maar we denken goed gewapend te zijn. Op voorwaarde dat de energieprijzen en de inflatie onder controle kunnen blijven.
-Domotex heeft sinds corona een partiële implosie beleefd met duidelijk minder bezoekers en minder standhouders. Maar Balta en Ragolle, uw nieuwste veroveringen, hebben hier alsnog een fraaie aanwezigheid. Het blijft de moeite lonen om hier aanwezig te zijn?
-In wezen hoeft het voor ons ook niet meer. Ik vrees dat dit in de huidige formule een aflopend verhaal is. Dit is ook geen flooringbeurs meer, maar nog uitsluitend een tapijtenbeurs. Er wordt wel eens gezegd dat Flanders Flooring Days (nieuw initiatief van West-Vlaamse tapijtproducenten) een leemte zou kunnen opvullen, maar dat is niet zo. FFD werkt niet als beursconcept, maar nodigt klanten uit naar de showrooms en naar de fabrieken van de deelnemende bedrijven. Dat is iets totaal anders maar niettemin een goed tussentijds initiatief.
-Wat verlangt u als captain of industry van de overheid? Laat u maar gaan.
-De overheid, onder meer de EU, laat uitschijnen dat ze veel gedaan heeft door de gasprijs te plafonneren. Maar dat klopt hoegenaamd niet. Er zijn zaken die echter nog meer tegen de borst stoten. Ik denk hier in de eerste plaats aan de problematiek van de loonkost. Dat is meer en meer een real issue. De Belgische indexregeling is voor bedrijven niet vol te houden. In de huidige context bedraagt de kostenhandicap meer dan 15 procent tegenover de buurlanden. En dan vinden de vakbonden dat er nog extra’s moeten betaald worden. Waar zijn we mee bezig? Wij leven ferm boven onze stand, dit besef komt nog wel. Mijn tenen krullen wel eens als ik hoor dat er weer eens zoveel jobs zijn gecreëerd, terwijl het stelsel van de tijdelijke werkloosheid bewijst wat er écht aan de gang is. Het is al veel gezegd en geschreven en het kan dus niet genoeg herhaald worden: er is dringend nood aan structurele oplossingen. Zo niet, zie ik het somber in. Er is ook een state of urgency, de tijd dringt echt wel als je ziet wat elders in de wereld gebeurt. Ik ben tamelijk goed geplaatst om te vergelijken. De arbeidsmarkt in het Verenigd Koninkrijk is zoveel flexibeler. Wil je daar een herstructurering (ik hoor liever ‘rightsizing’) doorvoeren, dan is dat op laat ons zeggen één maand tijd geregeld. Dat is bij ons in België ondenkbaar. Ander voorbeeld: in het VK is de loonkost tot 30 % procent goedkoper, in Spanje tot 40 % goedkoper en in Turkije heb je 5 operatoren voor de kost van 1 in België. Beseft de politiek dat wel? Ik wil het huidige systeem van de tijdelijke werkloosheid meteen inwisselen voor een meer flexibele arbeidsmarkt, waarbij bedrijven snel kunnen schakelen als het gaat over aanwervingen of ontslagen.
-Hoe zou u de strategie van Victoria willen omschrijven?
-Victoria is een flooring group, en wil in de sector een one-stop-shop aanbieden. Je kan alles verkrijgen op één adres: LVT of VT, carpet, keramische tegels, vast tapijt, you name it, we hebben het. Daarbij stellen we ons ook de vraag of we alles zelf moeten produceren? Het antwoord is neen. We maken altijd de afweging: make or buy? We willen ook anders dan anders zijn. Ik heb het graag over 22 aparte profit centers, elk met hun eigen organisatie en cijfers. Elk managementteam moet business driven zijn en is over de hele lijn verantwoordelijk voor zijn eigen business: van personeelsbeleid over marketing en productie tot strategie en financiën. Algemeen beschouwd dromen we er nog van om in diverse productgroepen of bedrijven verder te groeien, en ik geloof ook rotsvast in die mogelijkheden.
-Gelooft u nog in de toekomst van tapijt?
-Wat kamerbreed tapijt in Europa betreft, ben ik toch eerder sceptisch. Die markt is op zijn retour. Je moet die zaken geografisch bekijken. De Britse en de Amerikaanse markt zijn wat tapijt betreft nog zeer groot en demanding. Om u een idee te geven: de Britse markt is nog altijd goed voor 160 miljoen vierkante meter. Frankrijk daar tegenover telt voor 10 miljoen vierkante meter, Duitsland voor 30 miljoen, Nederland voor 15 miljoen. In de Angelsaksische landen blijft tapijt top of mind. Vandaar dat we in die markten (VK, VS, Australië) ook aanwezig zijn met eigen fabrieken.
-Heeft de maakindustrie op het Oude Continent geen al te zware handicaps?
-Er zijn handicaps, maar het industrieel weefsel zal ook hier overleven omdat er nu eenmaal een markt is. Niet iedereen kan toch naar Azië of de VS uitwijken? Maar het is bijzonder jammer dat de EU niet meer doet aan een eengemaakt Europa. Nu werkt de EU bij de lidstaten enkel maar concurrentievervalsing en scheeftrekkingen in de hand. Het valt me altijd moeilijk als ik hoor spreken over een eengemaakt Europa. Dat zijn we allerminst. Je moet maar eens kijken naar de diverse aanslagvoeten voor de vennootschapsbelastingen of naar de verschillende energie subsidie regelingen (als die er al zijn), dan weet je het meteen.
-U hebt met Victoria al aardig aan de boom van de consolidatie geschud. Zit er naar uw gevoel nog meer consolidatie aan te komen?
-Daar ben ik van overtuigd, ja. Vandaag zijn er grosso modo nog een handvol grote spelers, met onder meer Mohawk, Belgotex, Tarket, het Nederlandse Condor en mag ik er Victoria ook al bijtellen? Welnu, de belangrijkste consolidatiebeweging zal zich nu afspelen tussen de grote jongens. U weet toch ook: olifanten paren enkel met olifanten (lacht).
-Slotvraagje: wat doet u met concurrenten die uw op innovatie gebaseerde producten kopiëren? U ziet ze hier op Domotex gretig en schaamteloos het fototoestel bovenhalen.
-Het beste antwoord blijft: zelf blijven innoveren, altijd nieuwe stappen zetten, en zo de concurrentie permanent voor blijven. Vandaar dat we om de zes maanden met nieuwigheden uitpakken. Je zou kunnen zeggen: we nemen meer patenten, bijvoorbeeld om dessins te beschermen. Maar dat lijkt me toch maar weinig zinvol.
(KC)
foto: Philippe Hamers (l) en Marc Dessein (Balta) op Domotex in Hannover.
