hannelorereaes

Op zoek naar ‘De Strafste Onderneemster van West-Vlaanderen’ (5): Hannelore Raes (Agristo)

HARELBEKE, WIELSBEKE - In de loop van deze week stellen we u één voor één de kandidaten voor die meedingen naar de titel 'De Strafste Onderneemster van West-Vlaanderen', een organisatie van Made in West-Vlaanderen en Mediahuis. Vandaag: Hannelore Raes, mede eigenares en topvrouw bij voedingsbedrijf en multinational Agristo. 

foto: archief

Kan je zichzelf even voorstellen? Wat is uw huidige gezinssituatie en persoonlijke achtergrond?
Ik ben Hannelore Raes, 45 jaar, getrouwd met Pieter en mama van 2 zonen, Floris (18) en Emiel (15) en we wonen met ons gezin in Lendelede. Ik werk dit jaar 20 jaar bij Agristo. Agristo is een familiebedrijf dat in 1986 in Harelbeke werd opgericht door mijn vader en Antoon Wallays samen met hun echtgenotes. Na mijn studies heb ik een drietal jaar gewerkt bij KPMG als financial auditor. In 2002 was Agristo snel aan het groeien. Het had net een overname in het Nederlandse Tilburg achter de rug en was dankzij die overname in één klap verdubbeld in volume. Op dat moment vroeg mijn moeder me of ik het zag zitten om haar te komen helpen op de boekhoudafdeling. Heel lang heb ik niet getwijfeld. Ik deed mijn job bij KPMG graag, maar toch kriebelde het om bij het familiebedrijf in te stappen. Het was een soort thuiskomen voor mij. Als kind ben ik er als het ware opgegroeid en het bedrijf was ook een deel van mijn leven geworden. Niet moeilijk natuurlijk als je beide ouders er heel hun hart en ziel hadden in gestoken
en er ook thuis over bijna niets anders dan over de zaken werd gepraat.

Voelde je druk van thuis uit?

Mijn ouders hebben me nooit verplicht om in het bedrijf te komen werken, maar zij waren met de vele uitdagingen die gepaard gingen met de snelle groei wel heel enthousiast over mijn komst. Trouwens niet enkel over mijn komst, tussen 2000 en 2008 hebben alle 5 de kinderen van de tweede generatie (Kristof, Carmen en Filip Wallays en mijn broer Dieter en ikzelf) de kans gekregen en gegrepen om bij
Agristo aan de slag te gaan. Het was een bewuste keuze van onze ouders om ons te laten starten in een eerder operationele functie om het bedrijf van binnenuit echt goed te leren kennen. Na enkele jaren heb ik de boekhouding omgevormd tot een financiële afdeling. Door een nieuwe overname in 2011 werd het bedrijf op financieel vlak een stuk complexer waardoor de finance afdeling verder werd uitgebreid. In 2011 heb ik de rol van CFO opgenomen. Een paar jaar later heb ik er ook de rol van HR-director bijgenomen. Tussen 2011 en 2017 heeft Dirk Decoster als externe CEO de generatie-overgang begeleid. Dirk coachte ons (de 2 e generatie) voor een managementrol. We waren op dat moment voornamelijk ondernemers en hadden geen tot weinig management- en leiderschapservaring. In 2018 hebben Filip Wallays en ikzelf de fakkel overgenomen van Dirk en samen hebben wij gedurende 7 fantastische jaren de rol van co-CEO’s opgenomen. De voorbije 2 jaar hebben we hard gewerkt aan de verdere professionalisering van onze organisatie vanuit een proactieve blik op onze toekomstige uitdagingen, met name verdere groei en uitbouw van een internationaal productienetwerk. Mijn nieuwe rol sinds begin dit jaar als Global Chief People and Finance Officer past hier dan ook volledig in.

Een typisch DNA

Wat moet iedereen weten over Agristo zelf?

Agristo is een producent van diepgevroren aardappelproducten (frietjes, kroketjes, rösti’s, … en allerhande andere innovatieve aardappelspecialiteiten) met productievestigingen in Harelbeke, Wielsbeke, Nazareth, Tilburg (Nederland) en in India. We leveren onze producten wereldwijd naar meer dan 140 landen.

Wat zijn de ambities en toekomstplannen voor het bedrijf, op korte en langere termijn?

Het is onze ambitie om een internationale referentie te zijn in retail en foodservice. Om deze ambitie waar te maken willen we verder groeien in West-Europa (met onder andere de opstart van een nieuwe fabriek in Frankrijk) maar we kijken ook over de Europese grenzen heen. We hebben reeds een fabriek in India en we bereiden nu de opstart van een fabriek in de Verenigde Staten voor. Agristo is een bedrijf waar het snel gaat, waar het nooit stilstaat, maar waarin warmte en verbondenheid tegelijkertijd heel fundamenteel zijn. Onze 1.500 ‘potatoholics’ zijn hier het beste bewijs van. Wat je ziet en voelt aan de buitenkant klopt ook met de beleving aan de binnenkant. We kunnen met trots onze medewerkers onze beste ambassadeurs noemen.

 

Vrouwen aan de macht? Geen topic!

 

Waaraan heb je de nominatie voor ‘strafste onderneemster’ te danken en hoe ga je om met die erkenning?

Ik vermoed dat dit te maken heeft met de snelle groei van ons bedrijf die wat in het oog springt en vanuit mijn rol kwam ik dus ook iets meer in de picture de voorbije jaren. Agristo is er ook in geslaagd om op een verfrissende, toffe en vernieuwende manier er te staan als ‘employer brand’. Die aanpak geeft weer wat en wie we zijn: ‘Work hard, play hard’. Het gaat voor mij in deze nominatie dus zeker niet over mijn persoon, maar over iedereen die op één of andere manier bijdraagt aan het mooie verhaal van Agristo. Het klinkt echt cliché, maar zonder het enthousiasme en de inspanning van onze potatoholics zouden
we echt niet staan waar we nu staan. De voorbije 7 jaar hebben Filip en ikzelf vanuit onze rol vooral richting gegeven aan de ambities en de groei en onze potatoholics meegenomen in dit verhaal door hen zoveel mogelijk te inspireren, te motiveren en te versterken. De komende jaren wil ik vanuit mijn nieuwe rol verder bijdragen aan onze ambities door vanuit onze ‘We cultivate growth’-gedachte mensen in beweging te brengen en een omgeving te creëren waarin onze potatoholics verder kunnen groeien en bloeien.

Wat zijn uw ervaringen met vrouwelijk ondernemerschap? Waar word je als vrouw specifiek mee geconfronteerd?

Zelf sta ik weinig stil bij vrouwelijk versus mannelijk leiderschap. Voor mij is dat niet echt een topic. Waarschijnlijk komt dat omdat er bij Agristo een vrij mooi evenwicht is tussen mannen en vrouwen. Zowel op directieniveau, op managementniveau als op alle andere niveaus. Zelf heb ik als meisje bij mijn ouders of als vrouw binnen het bedrijf ook alle kansen gekregen. Ik heb me niet harder moeten bewijzen
omdat ik een vrouw ben en ik werd ook steeds au sérieux genomen. Ik geloof dan ook niet zozeer in vrouwelijk versus mannelijk leiderschap. Dit vind ik een te enge benadering. Het is volgens mij eerder gelinkt met de persoonlijkheid van iemand en de context waarin iemand zich bevindt. Ik ga dan ook eerder voor een gezonde mix van verschillende persoonlijkheden en talenten die een complementair team vormen. Eerlijk? Of het dan om een man of een vrouw gaat is niet relevant voor mij.

Welk advies zou je willen meegeven aan vrouwen in de bedrijfswereld?

Blijf vooral jezelf, blijf authentiek. Durf je ook kwetsbaar opstellen. Laat je omringen. Laat je mensen groeien. Beslis vanuit je hoofd, hart én buik. Kijk niet enkel naar wat binnen het eigen bedrijf gebeurt, maar ook en vooral, laat je inspireren door de wereld rondom jou en bouw tot slot een waardevol netwerk uit.

info: Stem hier mee!