“Twintig jaar geleden zag ik een advertentie dat er in Nieuwerkerken een slagerij over was te nemen”, vertelt Bert. “We hebben toen toegehapt. In 2002 zijn we gestart in de voormalige slagerij Wissels, twee jaar later trokken we naar het pand van de vroegere slagerij Gijsens in de Kerkstraat, waar we ook gingen wonen.”
Maar vandaag hangt daar dus een bordje ‘te koop’ op de deur. “Ik hoop nog altijd dat iemand de zaak overneemt. Je kan er goed van leven, maar het is wel hard werken in een slagerij”, zegt Bert. Dat bevestigt ook vrouw An: “Bert klopte soms weken van meer dan honderd uur. Om drie uur opstaan, om zeven uur beginnen in de slagerij en pas om zes uur ’s avonds weer sluiten.”
Leven omgegooid
Om wat uit te rusten, kochten Bert en An vijf jaar geleden een appartement op de dijk van Nieuwpoort. “We voelden ons er echt thuis”, zeggen ze. “Toen we hoorden dat de frituur op het gelijkvloers van ons gebouw over te nemen was, hebben we niet lang getwijfeld. Op een paar maanden tijd hebben we ons leven omgegooid. In september tekenden we voor de frituur, eind november sloten we de zaak in Nieuwerkerken en sinds december draai ik al mee in de huidige uitbating van de frituur om de stiel te leren. Ik had toch een beetje onderschat hoe hard werken het is. In een frituur moet alles tegelijk klaar en warm zijn, en ondertussen moet je al bezig zijn met de volgende klant.”
Vrouw An treedt hem bij: “Dat hard werken doen we graag, maar ons leven ziet er nu toch wat anders uit. Zo kunnen we uitslapen tot zeven uur, dat hebben we nooit gekend. En in de namiddag is de frituur dicht, dan kunnen we even wat rusten of een keer zelf naar de winkel gaan.”
Aangespoelde ondernemers
“Ik ben doodgraag slager geweest in Nieuwerkerken en ik deed alles voor mijn klanten”, zegt Bert. “Maar ik zag me dat geen twintig jaar meer doen. De frituur overnemen in Nieuwpoort was daarom een geweldige kans. We hebben van veel klanten in Nieuwerkerken begripvolle reacties gekregen, maar ze vinden het wel jammer dat de slagerij niet blijft bestaan. In Nieuwpoort noemen ze ons nu ‘aangespoelden’. Maar we worden hier goed opgevangen en hebben al een vriendenkring opgebouwd, dus dat komt goed. We zijn helemaal klaar voor een nieuw leven in Nieuwpoort in het nieuwe jaar.”
