John Deroo was de oudste zoon van een gezin van vier kinderen, afkomstig uit Bissegem. Zijn ouders waren thuiswevers. Toen hij 17 was jaagde hij al zijn eigen droom achterna. Niet altijd tot vreugde van de ouders maar John ging er gewoon voor en paste de oneliner van Nobelprijswinnaar Bob Dylan op zijn eigenste manier toe: “The only thing I can do, is be myself, whoever that is.“
Zijn eerste horecastappen zette hij in de jaren zeventig in de toen opkomende bruine folkkroeg De Vagant, waar hij aan de zijde van ene Water Masselis het jeugdige volk diende en kennis leerde maken met de Vlaamse kleinkunst en troubadours uit die tijd. Al snel volgde een avontuur op eigen benen met de overbekende kroeg ’t’ Fonteintje aan de Broeltorens. John was gelanceerd en zou de horeca altijd blijven koesteren. Na zijn passage bij ’t Fonteintje volgde het landelijke café De Geit. Zijn trouwe vrienden en een groot deel van zijn publiek volgde hem steevast, waar hij ook ging.
Nadat hij als razend populaire café uitbater al meer dan zijn strepen had verdiend, keerde hij naar de Kortrijkse binnenstad terug in een andere gedaante: als uitbater van brasserieën, waarbij hij zelf achter het fornuis ging staan. Eerst met De Duizend Perikelen, vervolgens met het Moriaanshof en de laatste tien jaren met De Heren van Groeninghe in de schaduw van de Onze Lieve-Vrouw kerk. Zijn trouwe levenspartner Gwenda stond aan zijn zijde als toeverlaat. Hij heeft met haar drie kinderen.
Goedlachs en innemend
John Deroo zal voor eeuwig herinnerd worden als de gedreven, sociale, immer vriendelijke en bijzonder authentieke horeca-uitbater. Goedlachs en innemend, graag gezien en gewaardeerd voor zijn werk. Man van bescheidenheid ook die liever buiten dan in de schijnwerpers stond. Maar als het er op aan kwam de goegemeente te plezieren stond hij op de eerste rij. Het is weinig bekend maar hij hielp, vanuit een diepe overtuiging, jarenlang de Kortrijkse kinderen op weg naar hun school veilig de straat oversteken. Soms verkleed, want ook dat was John. Een kwinkslag of een knipoog waren bij de minzame John nooit ver weg.
In John Deroo schuilde, zoveel is zeker, ook een onvervalst en creatief ondernemer. Naast zijn horeca-carrière was hij ook jarenlang de organisator van Les Diners en Blanc, waarbij het publiek werd uitgenodigd om uitgedost in het wit aan te schuiven aan lange Breugeliaanse tafels, waarbij elkeen zijn eigen kookpotje moest meebrengen. Culinaire folklore zonder weerga.
John Deroo stierf, één ja na zijn vrijwillige pensioen, aan een hersentumor die ook de dokters niet klein wisten te krijgen. De uitvaart vindt donderdag plaats in de hoofdkerk van Heule. Namens de redactie van Made in West-Vlaanderen wensen we de familie veel sterkte toe bij dit zwaar verlies.
