Bram Algoet doet zijn verhaal in de krant De Standaard. Twee jaar lang zocht Bram Algoet naar de exacte smaak van de limonade die zijn pépé Maurice Herman brouwde. “Drankenhandelaars zeiden me dat klanten na al die jaren nog altijd om Puckolo vroegen”, aldus Bram.
Bram Algoet groeide op tussen de flesjes limonade in de brouwerij van pépé Maurice. Af en toe nam hij stiekem een drankje uit een bak, bekent hij. Want vijfde generatie van een familie limonadiers of niet, hij kreeg alleen maar water. “Een Puckolo, dat was voorbestemd voor zon- of feestdagen”, herinnert Bram zich.
De laatste Puckolo, waarmee Maurice een soort van vakantiegevoel in fles wilde schenken, werd uitgedronken in 2006. Brouwerij Puck uit Heule kon zoals zo vele andere lokale spelers niet langer opboksen tegen de multinationals. De fabriek ruimde plaats voor een woonwijk in de West-Vlaamse parochie Heule-Watermolen. Maar de streekgenoten die opgroeiden met de limonade – een bezoek aan de brouwerij was voor iedere leerling vaste prik – bleven ernaar verlangen.
Lange zoektocht
“Het is een limonade die met geen andere te vergelijken is, die zuurte, die prikkeling”, zegt Bram Algoet in De Standaard. “Ik heb veel en overal geproefd, maar nooit vond ik een frisdrank die de limonade van pépé kon evenaren. Toen ik drie jaar geleden op reis in het zuiden een limonade bestelde die in de buurt kwam, besloot ik niet meer te zoeken, maar zelf de smaak terug te brengen.”
De herlancering vergde veel zoekwerk. Veel producenten van grondstoffen zijn verdwenen. Het citroen- en appelsienaroma is nu biologisch. En Bram Algoet wilde opnieuw met bronwater werken, ook al is de oude bron in Heule gedempt. De productie moest volgens de kleinzoon gebeuren zoals vroeger en op de smaak wilde hij geen toegiften doen. Omdat ze niet meer met een oude Puckolo konden vergelijken, sprak de hele familie hun smaakherinnering aan. Tientallen keren werd er geproefd om zo steeds dichter te komen bij het magnum opus van pépé. “Hoe ik eindelijk wist dat we de Puckolo van vroeger hadden gebrouwen? Ik nam een slok en kreeg kippenvel”, vertelt Bram. “In gedachten werd ik gekatapulteerd naar de paardenstallen van mijn grootouders waar een grote koelbak vol flesjes stond.”
De frisdrank wordt sinds deze week opnieuw verkocht. Intussen hebben heel wat nostalgici al een bak Puckolo Orange of Citroen op voorraad liggen, klinkt het in het dorp. “Hopelijk is Puckolo een blijver”, besluit Bram Algoet. “Een ding weet ik zeker: mocht pépé Maurice nog geleefd hebben, dan was hij trots geweest. Hij zou er een goede pint op hebben gedronken. En een Puckolo natuurlijk.”
