Vande Lanotte, oorspronkelijk afkomstig uit de Westhoek en uitgeweken naar Oostende, zegt zelf dat hij met het boek maar één doel voor ogen had: de waarheid zeggen, niets dan de waarheid. Het moet gezegd: niet rond de pot draaien, dat is een verdienste.
Wat ondernemers, die met het politieke establishment in contact komen, al langer weten (in de politiek draait het om machtsspelletjes) durft Vande Lanotte ook openlijk toe te geven. Meer nog: hij zegt fier te zijn dat hij zijn macht gebruikt (niet misbruikt) heeft om bepaalde doelen te dienen. “Het is de plicht van elke politicus om macht te vergaren en te gebruiken”, zo zegt de auteur van het boek letterlijk. “Maar het is inherent aan de democratie dat er tegenover macht ook tegenmacht ontstaat. Je moet nu eenmaal argwanend zijn tegenover macht. Macht kan dus nooit grenzeloos zijn.”
Voorbeelden van machtsgebruik
Vande Lanotte, die zichzelf licht autoritair noemt, geeft in het boek ook voorbeelden van dossiers waarin hij zijn pouvoir wel moest gebruiken. Hij verwijst onder meer naar het dossier van de toenmalige Regie voor Maritiem Transport (RMT) dat bootverbindingen organiseerde tussen het Verenigd Koninkrijk en thuisbasis Oostende. Toen de RMT failliet werd verklaard, stonden 1.700 mensen op straat. Vande Lanotte gebruikte toen al zijn macht om zoveel mogelijk subsidies (onredelijk veel subsidies, schrijft hij zelfs) naar Oostende te halen om de pijn voor al die mensen te verzachten en een reconversieverhaal (denk onder meer aan Plassendale) op te starten, wat lukte ook.
Diezelfde invloed wendde hij ook voor het aantrekken van windmolenparken op de Noordzee (hij noemt zichzelf zelfs de vader van de windenergie op de Noordzee) of als verdediger van het duinendecreet.
Nog dit: Johan Vande Lanotte draagt het boek op aan zijn eerder dit jaar overleden vrouw Marijke. “Met wie ook een deel van mijzelf is afgestorven”, aldus de gewezen minister en ex-burgemeester van Oostende.
