Kapitaalbelastingen: ze zijn er nu al bij de vleet. “Overdrachtsbelastingen, registratierechten, successierechten, belasting op de effectenrekeningen (waarvan onze minister overwoog om die te verdubbelen of te verdrievoudigen), inflatiebelasting op de effecten met vaste opbrengsten zoals de deposito’s of de obligaties, en boven dat alles ook nog eens een vermogensbelasting in het programma van de linkse partijen: het houdt niet op”, aldus Jean Van Marcke en Alain Siaens.
Vooral de plannen voor deze laatste aanslag (vermogensbelasting op het vermogen van elk Belgisch gezin boven één miljoen , de eigen woning niet meegerekend, en wel aan een progressief tarief tot 3%) komt bij Van Marcke hard aan. Ze zou immers geheven worden bovenop alle belastingen (onder meer op het kapitaal en de inkomsten ervan) die van België, na Denemarken, nu reeds het hoogst belaste land van Europa maken. “Deze belasting zou zogezegd nagenoeg 4 miljard euro opbrengen, neveneffecten en verliezen niet inbegrepen”, stelt het duo Van Marcke-Siaens. “Op die manier zou ze het Belgische overheidstekort reduceren. En zou ze het mogelijk maken om de overheidsuitgaven verder te doen toenemen om bijvoorbeeld de koolstofuitstoot te verminderen, om te herbewapenen, enzovoort. Het zou een egalitaire solidariteit betekenen, gewenst door 90% van de bevolking. Zo wordt gezegd. De mensen zullen natuurlijk graag aanvaarden dat alleen zij die rijker zijn dan hen getaxeerd worden. Maar de mede-eigenaars van ondernemingen betalen nu al cumulatief de vennootschapsbelasting van 25%, de voorheffing van 30% op dividenden, makelaarskosten, bewaarkosten alsook de belasting op de effectenrekeningen. Ze worden mogelijks meer belast dan de hoogst belaste loontrekkende baas van het land.”
België vs andere landen
Jean Van Marcke stelt vast dat de vermogensbelasting bijna nergens meer bestaat: noch in Amerika noch in Japan noch in enig Europees land, behalve in Zwitserland waar zij onbeduidend is (2,5 per duizend) en kadert in een globaal stelsel dat iedere Belg zou benijden. Ook in Spanje wordt de vermogensbelasting tijdelijk opgeheven, tot einde 2024 en de regio’s laten ze gepaard gaan met verminderingen en vrijstellingen.
“Frankrijk heeft haar vermogensbelasting op het roerend vermogen afgeschaft omdat de fiscus belastingsbasis verloor wegens het uitwijken van belastingplichtigen en het land haar industrie zag slinken door delocalisatie van aandeelhouders en activiteiten”, aldus nog gewezen captain of industry Van Marcke en professor Alain Siaens. “Een vermogensbelasting op onroerend goed werd daarentegen behouden, wat in la douce Franse heeft bijgedragen tot de huidige bouwdepressie. Noorwegen heeft een vermogensbelasting van 0,85%, maar de prijs van het wegvallen van belastbare basissen en investeringen in het land is hoger dan de bruto opbrengst van de belasting. In Nederland hebben ze een belasting op de inkomsten van het kapitaal vervangen door een forfaitaire belasting van 1,2% op het kapitaal. De bruto opbrengst van een vermogensbelasting is gecompenseerd door de negatieve effecten ervan op de groei en de werkgelegenheid. Er bestaat een wetenschappelijke studie die de positieve effecten geanalyseerd heeft van de afschaffing ervan in Zweden en in Denemarken.”
Geen schapen
“De belastingplichtigen zijn geen schapen die zich gedwee naar de slachtbank laten leiden”, denkt het duo intellectuelen nog. “Ze zullen reageren door meer luxegoederen en -diensten te verbruiken, ze zullen meer geld oppotten en ze zullen vooral het land verlaten voor om het even welke andere bestemming in Europa. Sommigen zullen onvoldoende inkomsten hebben om de belastingen te betalen en zullen activa moeten verkopen. De Staat zal zo belastingsbasissen van uitgeweken Belgen en van ingeweken Fransen verliezen. De Belgische beurs zal tussen 20 en 30% van haar waarde verliezen. De ondernemingen zullen aan een lage prijs overgenomen worden door buitenlandse investeerders waardoor België nog meer een kolonie van de multinationals zal worden. De Belgische ondernemingen zullen hun eigen aandelen terugkopen in plaats van te investeren om uit te breiden of te innoveren. Wie zal nog belangstelling tonen voor Belgische private equity en voor participatie in Belgische start-ups?”
Vlaanderen is de dupe
Een nieuwe vermogensbelasting – de PTB heeft het over een te belasten vermogen van 5 miljoen euro – zou volgens Van Marcke in de eerste plaats de welgestelde en hard werkende Vlaamse belastingbetaler treffen. “Hij zou zo’n 2/3 van deze belasting betalen”, aldus Van Marcke-Siaens. “Dit is immers de verhouding van de toegevoegde waarde van de profit sector voortkomend uit de Vlaamse gemeenschap en uit de family offices en de patrimonium vennootschappen die er zich bevinden. Vlaanderen, dat rijker is en waarvan de politieke meerderheid de economische logica helderder inziet, zal dat nooit aanvaarden. Als de regionalisering verder zou gaan en meer fiscale autonomie zou toekennen aan de gewesten, zou geen enkele zinnige Waalse regering het aandurven om als enige ter wereld een dergelijke beroving toe te passen en de veroorzaakte economische ineenstorting voor zijn rekening te nemen. Het zou een bewijs opleveren van een ideologische kemel.
Zoeken naar oplossingen
Deze kritiek op een vermogensbelasting (waarvan het peronistische Argentinië een rampzalig voorbeeld heeft gegeven) had niet tot doel alle mogelijke pistes te overlopen om onze overheidsfinanciën recht te trekken en om het sneeuwbaleffect van onze schuld te vermijden.
“Die saneringsopdracht wordt de taak van de volgende regering in 2025”, zeggen Van Marcke en Siaens tot slot. “We zullen volgens mij verschillende pistes moeten combineren en doseren. Snoeien in de publieke verbruiksuitgaven, in de steunmaatregelen, in de subsidies, premies en toelagen, lijk me aangewezen. Tussen nu en 2025 zullen we in de verkiezingscampagne echter een opbod aan demagogische beloften krijgen om de kiezers te doen dromen: kortere arbeidsduur, lonen die drie keer zo snel stijgen als het binnenlands product, de superrijken nog meer belasten, enzovoort. We kunnen mijn inziens ook de onhoudbare ratio overheidstekort/BBP verminderen door de groei te stimuleren en te vermijden om een extra belasting te leggen op de kosten van productiefactoren, arbeid en risicokapitaal.”
(Karel Cambien)
