Er was eens een nieuwe zeesluis nodig én beloofd in de haven van Zeebrugge. Maar net zoals in een betere soap, gaat dit verhaal reeds decennia mee met geregeld de nodige plotwendingen: een besluit, een vertraging, een uitstel, juridische problemen, enzovoort. De laatste cliffhanger? Vorige week, vrijdagavond laat, in volle primetime, heeft de Vlaamse regering de handdoek in de ring gegooid. In een communicatie noemt ze het dossier weliswaar een prioriteit, maar bedelft ze het onder de redenen waarom het toch niet gaat lukken. Voor Apzi-Voka is er dringend meer daadkracht en inventiviteit nodig, willen er een compleet fiasco vermeden worden.
Enkele jaren terug beloofde toenmalig bevoegd minister Ben Weyts nog dat hij de eerste spadesteek zou geven, wat uiteindelijk niet lukte. Diens opvolger, de huidige minister van Mobiliteit en Openbare Werken, Lydia Peeters beloofde dat het deze keer wel zou lukken. Nu wordt er droogweg bericht dat het niet meer voor deze legislatuur zal zijn. Men kan zelfs niet zeggen wanneer het projectbesluit (zeg maar de bouwvergunning) klaar zal zijn, laat staan dat men weet wanneer de werken zouden beginnen. “Ooit eens.”
“Wij hebben eerder al gezegd dat de overdreven ‘regulitis’ de nagel aan de doodskist van de nieuwe Visartsluis zou kunnen worden, en we kunnen niet anders dan hier opnieuw de bevestiging van zien”, zegt Bert Mons, gedelegeerd bestuurder van Voka West-Vlaanderen. “Men studeert bijna twintig jaar op dit dossier, en komt nu tot de conclusie dat men nog enkele jaren verder gaat studeren. Wat valt er eigenlijk nog allemaal te bestuderen?”
Apzi-Voka betreurt vooral dat de overheid niet op zoek gaat naar ‘out of the box’ oplossingen. Nu stelt men boudweg dat er onvoldoende mankracht is om dit complexe dossier te bemeesteren en dat men daardoor trager dient te werken. Apzi-Voka heeft daar vragen bij. Kan de overheid het projectteam dan niet versterken zodat er sneller gewerkt kan worden? Kan men dit grote dossier niet opsplitsen en eerst de sluis aanpakken om nadien werk te maken van de wegenwerken in plaats van altijd alles aan elkaar te koppelen? Kan men bepaalde aspecten in verband met de leefbaarheid nu al niet aanpakken?
Nood aan helder perspectief
Marc Adriansens, voorzitter Apzi-Voka, betreurt de gang van zaken: “Met deze aanpak plaatst men de burgers, de bedrijven, alsook het project zelf, in de grootst mogelijke onzekerheid”, zegt Adriansens. “Daar wordt echt niemand beter van. Zeebrugge, de grootste autohaven ter wereld, verdient beter dan dit sukkelstraatje. We hebben een helder perspectief nodig, een definitieve oplossing. De internationale schade is ondertussen niet meer te overzien. Breng dit verhaal nu eindelijk eens tot een goed einde.”
