WAREGEM – In deze bijzondere tijden, laten we graag bijzondere West-Vlaamse ondernemers aan het woord en geven hen een forum om hun visie te vertolken. Vandaag Toon Bossuyt, CEO van het Waregemse Boss Paints (en retailketen Colora) alsook West-Vlaams voorzitter van de werkgeversorganisatie Etion.
Naar aanleiding van de exit strategie uit de coronacrisis, wordt er een scherp debat gevoerd over prioriteiten. “Het verwijt klinkt dat er voorrang gegeven wordt aan economie, omdat er geen lobby van het hart bestaat”, aldus Toon Bossuyt. “In het parlement worden zinnen uitgesproken als: Mensen mogen hun baas eerder zien dan hun ouders. Ondernemers wordt verweten dat ze bij de regering lobbyen om hun zaak zo snel mogelijk te openen, om zo weer poen te scheppen als tevoren. Virologen wordt verweten als dictators een lockdown af te kondigen zonder enig maatschappelijk of economisch besef. Jammer dat de corona dilemma’s ons zo uitnodigen om het vertrouwen in elkaar op te zeggen. De grotere samenhang wordt uit het oog verloren. Als de coronacrisis iets leert, is het wel hoe verbonden we allemaal zijn. De bedrijfsleider, de viroloog, de zorgmedewerker en de leraar kunnen elkaar besmetten met Covid-19. Maar ze kunnen elkaar ook helpen om uit deze crisis te komen. Sterker nog, ze hebben elkaar nodig. Elk bedrijf heeft gezonde medewerkers, gezonde klanten en gezonde leveranciers nodig. Elk ziekenhuis heeft middelen van de staat nodig om de zieken te genezen. De staat heeft de bedrijven nodig om die middelen te genereren. Het is een cirkel, waarin elke speler onontbeerlijk is. In dit veld van afhankelijkheden kunnen juiste beslissingen enkel genomen worden door wederzijds begrip en focus op het algemeen belang. Niet polarisatie en getouwtrek, maar dialoog, empathie en samenwerking zijn de sleutels tot de oplossing.”
De directe maatschappelijke meerwaarde van bedrijven
Zelf heeft Toon Bossuyt de afgelopen weken gepleit en geijverd om de colora winkels te mogen openen, net als de zogenaamd algemene DHZ-winkels. “Het is erg makkelijk om dit te catalogeren als getouwtrek van een misnoegde kleine zelfstandige die zijn inkomsten ziet dalen”, zegt Bossuyt. “Een slinks maneuver van gulzigheid? Natuurlijk ontken ik niet dat als onze omzet daalt, dit ook onze rendabiliteit schaadt en dus ook toekomstige dividenden voor aandeelhouders. Maar ik wil dit toch even in perspectief plaatsen. De afgelopen 5 jaar heeft onze groep meer dan 7 keer meer betaald aan de overheid dan er winst na belasting was. 7,2 om precies te zijn. Ik moet toegeven, het was een cijfer dat ik niet kende. Niemand kende het. Ik heb onze financiële afdeling een expliciete opdracht moeten geven om het te berekenen, onze som van vennootschapsbelastingen, roerende en onroerende voorheffing, RSZ-bijdragen, gemeentelijke belasting, BTW, enzovoort. En dan tellen we de personenbelasting van onze medewerkers nog niet eens mee. Over de laatste vijf jaar heeft ons bedrijf jaarlijks gemiddeld 14,3 miljoen euro bijgedragen aan de maatschappij. En met dat bedrag, ik noem het onze direct maatschappelijke bijdrage, worden werklozen betaald en verpleegkundigen, leerkrachten, maatschappelijk werkers, gepensioneerden, ambtenaren, artiesten, enzovoort. Maar die maatschappelijke bijdrage wordt niet zichtbaar gemaakt. Onze bedrijfswinst daarentegen staat groot en vetjes op de resultatenrekening. Is het dan niet verwonderlijk dat bedrijven worden neergezet als geldmachines voor hun aandeelhouders? Ik wil Boss Paints of Colora hier niet neerzetten als het voorbeeld voor anderen, maar wel als illustratie van de maatschappelijke waarde van zeer veel bedrijven. Toegegeven, niet elke bedrijfsleider is even enthousiast als het gaat om het betalen van belastingen. Er wordt geoptimaliseerd, ontweken en ontdoken, maar met grote verschillen van bedrijf tot bedrijf. Ook bij ons wordt er op toegezien dat onze belastingvoet op een gezond niveau blijft, zoals we ook onze loonkost, investeringen of winstuitkeringen gezond willen houden.”
Transparant pleidooi
Het pleidooi van Toon Bossuyt klinkt klaar en duidelijk: maak het transparant. “Hoe handig zou het niet zijn voor politici en ambtenaren, mocht de directe maatschappelijke bijdrage van elk bedrijf gewoon in de jaarrekening zijn opgenomen?”, zegt de ethische ondernemer par excellence. “Netjes naast de winst voor de aandeelhouders. Hoe eenvoudig voor de burger om de echt gulzige poenscheppers te kunnen onderscheiden tussen de vele goed bedoelde bijdragers. Ik ben benieuwd naar de impact op het consumentengedrag of op de zelfsturing van bedrijfsleiders. Op zijn minst zou het duidelijk zijn dat de heropstart van bedrijven nodig is om zieken te genezen en leerlingen op te leiden. We kijken er alvast naar uit om die draad op 11 mei terug op te pikken.”
