IZEGEM – In deze bijzondere tijden laten we graag bijzondere West-Vlaamse ondernemers aan het woord en geven hen een forum om hun visie te vertolken. Vandaag Lieven Danneels, CEO van het wereldwijd actieve technologiebedrijf Televic en tevens voorzitter van Voka West-Vlaanderen.
“Als internationaal opererend bedrijf hebben we relatief snel de bui zien hangen en ook de nodige maatregelen getroffen”, zegt Lieven Danneels. “We zien grote verschillen in de landen. Waar China voorzichtig terug op gang is gekomen en onze Duitse vestiging doordraait, ligt Frankrijk nog volledig stil. Ook bij ons speelt Noord-Zuid Europa. De Verenigde Staten is dan eerder een stop en go verhaal. Maar als sterk exportgericht bedrijf, delen we evident in de klappen. Grenzen zijn toe en zowel aan de vraagzijde als bij een deel van onze leveranciers zijn er moeilijkheden. Gezien we complexe producten maken met veel componenten, is het genoeg dat één componentje ontbreekt en we kunnen niet leveren. Dat maakt dat we in België in reduced mode verder draaien.”
In het begin hadden de Televic-medewerkers heel wat vragen, maar nu is bij iedereen het besef gegroeid dat het toch wel bijzondere tijden zijn. “Als bedrijf zijn we sterk genoeg om het een heel eind uit te zingen, maar daarvoor ben je geen bedrijf”, zegt Danneels. “We hebben een economische én een sociale functie. We willen creëren, maken, verkopen. Maar we willen ook onze mensen aan het werk hebben, want werk is en blijft een zeer zinvolle bezigheid. En waar bij de aanvang van deze crisis sommige getroffen medewerkers het als een welgekomen break beschouwden, is nu toch de eerste vraag: wanneer wordt het terug normaal? Men kan niet blijven klussen.”
Taak voor de overheid
Zoals wel meer topondernemers, staat ook Lieven Danneels stil bij de rol van de overheid. “Ik denk dat de meesten dankbaar zijn dat onze overheid een aantal maatregelen heeft getroffen om de bedrijven en de mensen in deze ongewilde crisis te helpen”, aldus de CEO van Televic. “Maar er is perspectief nodig. Want deze crisis was in eerste instantie een gezondheidscrisis, die ons met de neus pal op onze aging society drukte. Maar al snel bleek het ook een economische en sociale crisis te zijn. Ik vrees dat velen dit nog niet goed beseffen. Het valt me zelfs op hoe weinig de experten weten over dit virus. Finaal weten we nu nog niet veel meer dan twee maand terug. Er zijn weinig nieuwe inzichten, weinig aanwijzingen die ons moeten helpen terug vertrouwen te krijgen. Het is government by fear, waarbij ons elementair mens zijn, als individuen en sociale wezens, uitgedaagd wordt.
We wachten nu met zijn allen vol spanning op een vaccin, maar dat zal, zoals men weet, nog een tijdje duren. Vandaar dat er massaal moet getest worden. Deze crisis, zo berekende Voka, zal ons 60 miljard kosten. Dan mag de overheid wat geld spenderen aan testen om de schade te beperken. Dit heeft twee voordelen, veel meer data waarmee onze wetenschappers aan het werk kunnen en het zal de angst wegnemen die onze maatschappij nu verlamt. We moeten ook kijken hoe andere Europese landen er mee omgaan, want Vlaanderen/België als exportland is natuurlijk bijzonder afhankelijk van wat daar beslist wordt. Europa moet hier zijn rol dringend opnemen.”
Nood aan solidariteit
Corona zal ongetwijfeld nog een ander debat op gang brengen: hoe ver reikt de solidariteit? “Zijn we wel zo solidair, de jongeren met de ouderen, maar ook de ouderen met de jongeren?”, vraagt Lieven Danneels zich af. “Wie nu pakweg in de dertig is, weinig of geen gezondheidsrisico heeft maar toch thuis zit met het minimum en ondertussen zijn leningen en andere familiale verplichtingen moet nakomen, verdient ook onze aandacht. Finaal gaat het ook over hun toekomst. Feit is: het post-corona tijdperk belooft nog een spannende periode te worden met ongetwijfeld ook de nodige maatschappelijke discussies.”
