In de traditierijke brouwerij van de familie Depypere, annex Guesthouse en horecazaak Bar Bernard, mag Gilles Fiems zich de horeca manager onder supervisie van eigenaars Hans (vader) en dochter Julie Depypere.
-Ooit gedacht dat de crisis zo lang zou duren?
-Gilles Fiems: We hebben alles bijeen 9 maanden de deuren mogen sluiten. Ik herinner me de eerste lockdown: veel horeca-bazen dachten toen nog dat enkele weken verlof mooi meegenomen zou zijn. Draaide dat even anders uit. Ik denk dat niemand in de sector gedacht had dat dit zo lang zou duren. Na de eerste lockdown dachten velen dat het ook geen tweede maal zou gebeuren. Ook dat was een schromelijke vergissing dus.
-Wat is het impact geweest voor Bar Bernard?
-Bijzonder groot. Dat was niet alleen het geval voor onze horecazaak maar ook voor onze B&B die onder de globale koepel van de brouwerij vallen. De omzet viel terug op nul. Dat voelt zwaar aan want Bar Bernard is in normale omstandigheden toch goed voor 10 procent van de groepsomzet. We hebben één groot geluk gehad: de 7 fulltimers die in Bar Bernard werkten hebben we allemaal aan boord kunnen houden. Enkele onder hen hebben tijdelijk meegewerkt in de productie en hebben daar naar eigen zeggen veel geleerd. Zelf ben ik voor een tuinier hier uit de buurt gaan werken waar ik allerlei klusjes hielp invullen. Mijn respect voor die man en voor dat werk is danig gegroeid.
-Hoe schat u de rol van de overheid in?
-Het gebrek aan perspectief heeft er in de hele sector hard ingehakt. Horeca-ondernemers zijn dankbaar voor de steun, maar voelden zich permanent aan het lijntje gehouden. Geen leuk gevoel. Er werd ook veel te weinig rekening gehouden met de gevolgen voor de toeleveranciers van de horeca- en de eventsector. Ik ken het verhaal van een visser die zijn boot heeft moeten verkopen om toch maar te overleven. Bar Bernard heeft alvast geen enkele euro geïncasseerd van de overheid, omdat de horecazaak juridisch nu eenmaal ressorteert onder de brouwerij. Het omzetverlies kon dus niet gestaafd worden, ook al was het er wel reëel.
-Hebben de alternatieven (zoals take away) soelaas geboden?
-We hebben daarbij een duidelijk standpunt ingenomen. We zijn ons bewust van onze dubbele rol als brouwerij, we hebben daarom besloten om geen take away te doen.
-Vreesde je dat het personeel zou weglopen in heel die periode?
-Je bent nooit zeker, maar iedereen is aan boord gebleven. Als bedrijf hebben we er alles aan gedaan om te blijven communiceren en contact houden met de mensen die voor Bar Bernard werkten. Dat heeft blijkbaar gewerkt.
-Hoe ziet u de toekomst?
-9 juni zal een grote stap zijn naar ‘back to normal’. Maar het algehele herstel zal er pas zijn als alles opnieuw zoals voordien kan. Vergeet niet dat we door de herschikking van de ruimte 30 procent minder capaciteit hebben: van 150 stoelen naar 100. Jawel, we hebben zoals iedereen nog altijd een put te vullen. Voorlopig ziet ons aanbod van eten er ook nog anders uit: we opteren nu meer voor kleinere gerechten en dus geen ‘steak friet’ meer.
-Hoe heeft u de heropstart ervaren?
-Op de eerste dag (8 mei) was het geen overrompeling. Op 9 mei was het al anders en liep ons grote terras met uitzicht op de vier windhoeken, gezellig vol. Wat mij alvast is opgevallen: de mensen zijn uitbundig enthousiast.
-Zal het kaf van het koren worden gescheiden in de horeca?
-Dat mag gevreesd worden ja. Er zullen nog veel zaken stoppen, vermoed ik zo.
-Zal de horeca stilzwijgend geen prijsverhogingen doorvoeren?
-Wij doen daar alvast niet aan mee en wel om één goede reden: onze prijzen zijn correct berekend.
-Tot slot: wat heb je van deze crisis geleerd?
-Persoonlijk heb ik geleerd hoe belangrijk het contact met familie en vrienden wel is. Voor corona stond je daar niet meteen bij stil, nu is dat helemaal anders. En wat de horeca betreft: het is belangrijk dat we meer aandacht schenken aan onze toeleveranciers, die meer dan hun deel van de schok moeten opvangen.
