In West-Vlaamse kringen, en meer bepaald in het zuiden van de provincie, is Auchan Roncq een begrip. Een thuishaven als het ware voor veel nijverige kopers die over de grens vaak een groter aanbod vinden, maar ook eens iets anders dan wat de thuismarkt biedt. De leuze indachtig dat het gras aan de andere kant van de grens altijd een beetje groener oogt.
De komende dagen viert Auchan Roncq alvast zijn vijftigste verjaardag. Toen de grand surface in de tweede helft van de jaren zestig zijn opwachting maakte, was er sprake van een revolutie. Auchan is het geesteskind van de Noord-Franse familie Mulliez, die inmiddels haar retailketen over de hele wereld met succes heeft uitgerold.
In Roncq kwam een eerste vlaggenschip voor Noord-Frankrijk. Van meet af aan werd ook gemikt op clandisie vanuit België, zowel van uit het nabije west-Vlaanderen als vanuit de regio rond Moeskroen-Doornik. De Vlaamse consumenten werden decennia lang unilateraal in het Frans begroet. Maar mede onder impuls van het communicatie- en marketingbedrijf Dicton van Dominique Desmyttere, werden de Vlaamse kopers meer en meer in de armen gesloten met aangepaste Nederlandstalige infofolders die wekelijks in de bussen belanden.
Spijts zijn indrukwekkend aanbod en dito omzet (liefst 233 miljoen op jaarbasis), doet Auchan Roncq het niet zo goed als de resultaten worden bekeken. Voor het vijfde jaar op rij maakt de ook bij West-Vlaamse shoppers wel bekende hypermarché verlies. Gespreid over vijf jaar zou Auchan Roncq liefst 32 miljoen euro in het rood zijn gedoken. Het verlies in 2016 liep wel minder hoog op dan in de jaren voordien. Overigens beleven alle Franse hypermarchés bijzonder moeilijke tijden op hun balans. Auchan Roncq is wat dat betreft lang geen uitzondering. De Franse senioren zouden meer en meer de voorkeur geven aan de buurtwinkels om de hoek, luidt de officiële verklaring.
