“Beste vrienden, bier en tractors, meer heeft een mens toch niet nodig?” Dat schreef Ines Theunis in 2020 nog onder een zwart-witte Instagram-foto, klinkend met enkele vriendinnen met op de achtergrond een mechanisch werkpaard. Theunis was vleesveehoudster, maar op 29-jarige leeftijd overleed ze vorige donderdag aan kanker, zo meldde Leuven Actueel. De familie bevestigt het nieuws.
Theunis was gedreven en strijdvaardig. Dat bleek ruim twee maanden geleden nog, toen ze vanuit haar boerderij in het Vlaams-Brabantse Glabbeek per tractor naar Brussel trok om mee te betogen tegen de strengere stikstofregels. “Waarom ligt de drempel voor de industrie anders dan voor ons”, liet de verontwaardigde Theunis optekenen door De Morgen. “Welke jongeren zullen ons beroep nog willen doen als je niet weet of je investeringen, net om duurzamer te werken, voldoende opbrengen?”
In 2018 werd ze zelf plots in de veehouderij geworpen, nadat haar vader was overleden aan kanker. De rundveehouderij die hij in 1990 met zijn broer had opgericht, moest worden overgenomen. Ines, haar moeder – een kleuterjuf – en haar zus gingen ervoor. “Om het levenswerk van mijn papa voort te zetten”, zei ze.
“Hart en ziel”
“Ze was mijn hart en ziel”, zegt een geëmotioneerde moeder Catherine Rigot aan zusterkrant De Standaard. “Ines was enorm gedreven en gepassioneerd, en heel bezorgd naar ons toe. Samen met haar man Joren en haar zus gaan we haar enorm missen. We zullen het familiebedrijf voortzetten, zoals we dat ook deden na de dood van haar papa.”
Landbouwmicrobe
Toen Ines en haar zus Margo klein waren, was de boerderij al hun speelparadijs. Ze bouwden huisjes in het stro en gingen “papa helpen”. “Ik denk dat we eerder een last waren, met ons kleine kruiwagentje. Maar het was een zalige jeugd”, zei Theunis daar in 2019 over. Ze kreeg de landbouwmicrobe te pakken en ging later in Gent bio-ingenieur studeren. Haar masterproef ging over hoe een eiwitrantsoen bij runderen de ammoniakuitstoot vermindert.
Met die technische bagage kwam ze beslagen ten ijs en doopte ze het bedrijf Fines. Op de website staat te lezen hoe ze meer dan 200 wit-blauwe vleeskoeien hielden, waarbij principes als een korte keten en innovatie naar voren werden geschoven. Veevoeder, zoals suikerbieten en maïs, werd op eigen akkers geteeld. Haar bedrijf stelde ook een nieuw soort veevoeder voor, waarmee de methaanuitstoot van de koeien 15 tot 30 procent lager zou liggen.
De boerderij werd tegelijk een plaats voor evenementen, zoals trouwfeesten. Ook kinderen konden op de speelboerderij het boerderijleven ontdekken. Theunis en haar naasten getuigden uitgebreid over de stiel in het Vier-programma Boerenjaar. Ze zei dat ze haar sociaal leven onderhield, al betekende dat soms korte nachten. Of dat etentjes moesten worden afgebroken omdat een koe moest kalven.
Haar kennis zette Theunis ook in bij DLV, een studiebureau dat onder meer landbouwbedrijven helpt met de administratie en de implementatie van de regelgeving. “Ze was een schitterende vrouw, altijd goedlachs en bereid collega’s te helpen”, reageert CEO Dirk Coucke. “Ze was heel verstandig. Er was een mooie wisselwerking tussen wat ze zelf aanbracht en hier leerde voor het eigen bedrijf. De afgelopen tijd zagen we haar minder vanwege de diagnose, maar haar collega’s hielden contact. De verslagenheid is groot.”
Woensdag vindt zoals ze zelf wenste een herdenking plaats op de speelboerderij.
