Restauranthouder Miki Pieders van ‘M by Mickles’ op de Nowélei zag zijn gastarieven met lede ogen verzesvoudigen. “Je vraagt je op de duur af waar je nog mee bezig bent”, vertelt hij. “We zijn gewoon aan het werken om te kunnen overleven. Voorschotten van 2.000 euro per maand, daar moet je al het een en ander voor doen. Mezelf een loon uitkeren, dat zit er de komende maanden zo goed als niet in. Je komt dan juist uit twee jaar corona. Dat zijn nog putten die we aan het vullen zijn.”
Geen pousse-café
Doorrekenen naar de klanten is ook geen optie. “Ik zit met mijn tapasgerechtjes aan prijzen tussen 9 en 14 euro. Ik kan daar moeilijk zomaar drie euro bijvoegen. Wie gaat er dan nog komen eten… Ik zie dat de mensen nog wel buitenkomen – de Vlaming blijft een Bourgondiër – maar er wordt al gauw op een flesje wijn of op de pousse-café bespaard. Mensen gaan naar buiten met aanzienlijk lagere rekeningen dan voorheen.”
Pieders is sinds 2005 actief als restaurantuitbater. “Maar je voelt dat ‘kindje’ door uw vingers glippen. Hoe hard we ook ons best doen en steeds maar weer rechtkruipen. Het is niet vijf voor twaalf maar vijf na twaalf.”
Vijf na twaalf
“Als het is om enkel uw rekeningen te kunnen betalen en zelf niks over te houden: daarvoor zijn we geen zelfstandige geworden en kloppen we niet al die uren. We zullen hier uiteindelijk wel doorheen geraken maar plezant is anders. Het blijft bij de regering ook heel stil. Er gebeurt gewoon niks voor ons.”
Schepen Cortois is dezelfde mening toegedaan. Hij richt zich in een open brief aan de overheid. “Ik heb geen idee waar men zit op te wachten op Vlaams en op federaal niveau. Men is zich onvoldoende bewust van de ernst en de acuutheid van de situatie. Ondernemers zien enerzijds hun vaste kosten pijlsnel de hoogte ingaan en anderzijds hun inkomsten quasi even snel dalen, vermits hun klanten in exact hetzelfde schuitje zitten.”
Ademruimte geven
“Ik stel ook vast dat er op alle regeringsniveaus heel veel ideetjes gelanceerd worden, maar dat er daar bijzonder weinig tussen zit waar onze lokale ondernemers iets aan gaan hebben.”
“Voor de horeca zou men onmiddellijk opnieuw de BTW moeten laten dalen naar 6%. Voor de kleinhandel zou men kunnen overwegen om financieel tussen te komen in de energiefacturen of ook voor consumptiegoederen een BTW-verlaging te voorzien. Onze regeringen moeten brutalere maatregelen durven nemen, zoals in het Verenigd Koninkrijk of Nederland, om de gezinnen ademruimte te geven.”
