simon zemst

Simon (27) uit Zemst verovert de wereld met zijn start-up C/side

Simon Wijckmans (27) legde op zijn achtste al wifinetwerken aan voor dichte familie en verre kennissen. Het reguliere onderwijs verliet hij omdat hij niet met technologie bezig kon zijn. Vandaag gooit hij met zijn start-up C/Side hoge ogen in Silicon Valley. “Ik kon op school niet doen wat ik wilde. Het ging allemaal te traag.”

We bellen Simon Wijckmans, een Zemstenaar van 27 jaar oud, in het Amerikaanse San Francisco. Het is afwisselend vandaaruit en vanuit zijn nieuwe thuisbasis Londen dat de twintiger met succes met zijn eigen start-up C/side de internationale techwereld verovert. C/side beveiligt websites. Dankzij de innovatieve technologie van Wijckmans en zijn ondertussen twaalfkoppige team wordt het veel moeilijker om de scripts die draaien op websites te kraken. Hackers misbruiken die scripts vandaag vaak om ongezien persoonlijke data te verzamelen van surfers.

Vreemd genoeg zijn er wereldwijd nog maar twee bedrijven die zich voltijds focussen op dat specifieke fenomeen. Wijckmans zag het gat in de markt en dook erin. Onlangs haalde hij 7,7 miljoen dollar (6,9 miljoen euro) op bij Amerikaanse durfkapitalisten en bij privé-investeerders zoals de ex-veiligheidschef van Netflix. Het gaat razendsnel voor C/side en zo heeft Wijckmans het graag.

Kinderdroom

Terwijl de andere kinderen uit zijn buurt nog met Legoblokken speelden, was Wijckmans al gefascineerd door computers. Het werd hem met de paplepel ingegeven: zijn oom is Bart Decrem, die Tap Tap Revenge bedacht, ooit ’s werelds populairste iPhone-game. “En mijn ouders praatten altijd met mij alsof ik hun gelijke was. Ze stelden mij constant bloot aan nieuwe dingen, toonden me de wereld.”

“Ik kon op school niet doen wat ik wilde. Het ging allemaal te traag voor mij, ik werd ver van mijn passie voor technologie gehouden. Ik mocht niet eens een computer meenemen naar de klas, kan je dat geloven?”

Simon Wijckmans

“Op mijn achtste mocht ik thuis het wifinetwerk versterken en zat ik kabels te leggen. Na die eerste klus mocht ik langsgaan bij mijn grootouders, vervolgens bij hun buren, die op hun beurt reclame maakten bij hun slager en chiropractor. Toen had ik al door dat ik behoorde tot de generatie die andere generaties kan helpen met technologie.”

Niet gemaakt voor het onderwijs

Al snel botste hij op de beperkingen van het Vlaamse onderwijssysteem. “Ik kon op school niet doen wat ik wilde. Het ging allemaal te traag voor mij, ik werd ver van mijn passie voor technologie gehouden. Ik mocht niet eens een computer meenemen naar de klas, kan je dat geloven?”

Wijckmans liet de klassieke schoolbanken als tiener achter zich en besloot zijn middelbaar diploma te halen via de middenjury. “Ik kreeg ondertussen les van gepassioneerde mensen, die me de verplichte leerstof en nog zoveel meer bijbrachten. Op internet ontwikkelde ik tussendoor zelf verder mijn skills: programmeren, digitalisering en hoe om te gaan met klanten. Dat traject via middenjury heeft voor mij echt het verschil gemaakt.”

Op zijn zeventiende mocht Wijckmans al starten als onderaannemer voor Microsoft. “De mensen die daar destijds in me geloofden, wisten hoe jong ik was. Klanten en alle anderen hadden daar geen zaken mee. Ik kon mijn jonge leeftijd goed verbergen. Door een snel wijkende haarlijn en brede schouders. Een overblijfsel van mijn verleden in de gevechtssport.”

Naar de beurs

Op zijn achttiende kreeg Wijckmans een vast contract aangeboden bij Microsoft en verhuisde hij naar Dublin. Na zijn middenjury heeft hij nooit meer verder gestudeerd. Niet dat hij neerkijkt op de academische wereld. “Ik zal me niet laten opereren door een chirurg zonder opleiding, maar in de hightech-sector is een universitair diploma geen must. De technologie vordert zo snel dat een cursus al verouderd is vooraleer hij uitgegeven wordt. In mijn wereld betekent een jarenlange studie vooral onnodige vertraging. Ik vraag mijn werknemers daarom ook nooit naar hun diploma, noch naar hun afkomst of leeftijd. Ik heb heel jonge ontwikkelaars in dienst die al sinds hun zesde computercodes schrijven, dat interesseert me veel meer.”

Waar dit verhaal eindigt? “Ik heb nog geen tijd gehad om stil te staan bij wat mij en het bedrijf overkomt. Ik focus me op de verdere uitbouw van het bedrijf en ik kijk elke dag vooruit. Mijn grote doel? C/side naar de beurs brengen. Maar we zien wel waar deze reis ons heen brengt.”