Roger Bonte (83) gaat na een carrière van maar liefst 63 jaar met pensioen: “ We hebben jaren aan een stuk elke dag hard gewerkt, maar het is goed geweest.” Bonte bestaat al drie generaties. Er zijn meerdere redenen voor de sluiting, onder meer infrastructuurproblemen en een gebrek aan technisch personeel.
De infrastructuur van het atelier is verouderd. Zo liggen er asbestplaten op het dak en zijn er problemen met de isolatie. De stad Leuven verleende slechts een milieuvergunning klasse 3, waardoor het bedrijf niet langer op de huidige locatie mag blijven. Verhuizen blijkt echter onhaalbaar: “Onze machines wegen 8 tot 10 ton en vereisen speciale betonnen steunen. Het zou te duur en complex zijn om alles elders opnieuw te installeren”, legt Bonte uit.
Uniek vakmanschap
Riffelen is een complex proces, waarbij een machine nieuwe groeven in een maalwals slijpt. Het vereist een jarenlange opleiding. “Het duurt vijf tot tien jaar om dit vak echt onder de knie te krijgen, maar mensen willen daar tegenwoordig de tijd niet meer voor nemen”, aldus Bonte. Ook opvolging binnen de familie blijkt niet mogelijk. Zijn jongste zoon Pascal (50) wil het niet verderzetten. De investeringen zijn te hoog en hij wil ook niet failliet gaan.
Het stopzetten van het bedrijf laat een grote leemte achter voor hun internationale klanten. Dat zijn vooral bedrijven uit de voedingsindustrie zoals koffiebranderijen, maalderijen en veevoederfabrieken. “Tot 75 procent van onze omzet komt uit export naar landen als Duitsland, Oostenrijk en Frankrijk. We hebben jarenlang voor bedrijven als Douwe Egberts gewerkt”, vertelt Bonte.
Hoewel klanten nu worden doorverwezen naar een atelier in Polen, twijfelt hij aan de kwaliteit van hun werk. “Onze klanten hebben zeer specifieke vereisten, en die precisie vind je niet zomaar ergens anders. Dat is spijtig, maar zo is het nu eenmaal.”
Afscheid
De komende drie tot vier maanden rondt het bedrijf nog de laatste bestellingen af. “We maken nu nog 60 à 70 walsen per maand, maar vroeger waren dat er wel 2.500,” zegt de zaakvoerder. Het gebouw, inclusief een grote loods, staat binnenkort te koop. Het is nog onduidelijk wat er mee gaat gebeuren.
Stad Leuven zou er mogelijk studenten en gezinnen huisvesten. Ook de parkingboxen achter het gebouw zullen een andere bestemming krijgen. De tuin, oprit met kasseien en bomen van het atelier mogen niet veranderd worden. “Dat zal me bij de verkoop minderen opleveren, maar daar heb ik me bij neergelegd”, aldus Bonte.
Met het sluiten van het riffelbedrijf verdwijnt een uniek stukje Belgisch industrieel erfgoed. “Ik heb een heel klantenbestand opgebouwd, maar die moet ik nu teleurstellen. Er kwam vanmorgen nog een man langs van een Maleisisch bedrijf om een specifieke molen te bestellen”, besluit Bonte.
Toch kijkt hij met trots terug op wat hij bereikt heeft. “Het is een prachtig vak, maar het is tijd om het los te laten.”
