Na de geslaagde dubbele “everesting” vorig jaar hoopte Rik Goris zichzelf definitief tegen te komen tijdens de “triple everesting”-challenge op de Montagne de Bueren, een Luikse kuitenbijter van 374 treden. Samen met vriend voor het leven Kevin Eulaerts stapte Goris afgelopen dagen de steile trap 356 keer op en af. “Eigenlijk had ik gehoopt dat ik zou breken”, reageert Rik daags na de onwezenlijke prestatie. “De dubbele everesting van vorig jaar was al erg zwaar. Daarom waren er wel wat twijfels en had ik schrik dat het de keer teveel zou zijn. Dat is mezelf zou moeten zeggen: tot hier ga ik, en nu stop ik.”
Hallucinaties
Hallucinaties en zwarte vlekken voor de ogen. Het was Rik zijn deel tijdens de tocht die ongeveer 82 uur duurde. Op een bepaald moment ging het licht uit bij de man. “Ik ben er mentaal even compleet tussenuit geweest. Er is een zwart gat in mijn geheugen. Wat er toen gebeurd is, weet ik niet”, luidt het. Volgens de spelregels mochten de mannen na elke geslaagde “everesting” twee uren slapen. “Van die vier uren heb ik er maar drie gebruikt. Slapen doe je nauwelijks. In die uren op je matras in de koude bestelwagen ben je eerder bezig met een geestelijke reset, om daarna mentaal verder te kunnen. Je mag niet vergeten dat de uitdaging erg eentonig is.” Ook “compagnon de route” Kevin zag sterretjes. “In het begin hadden we een heel slechte periode, en dachten we eraan te stoppen. Ondanks dat we er niet in echt in geloofden, zijn we er toch mee doorgegaan. Maar het is verschrikkelijk lang. Dat laatste deel leek wel of we al een jaar bezig waren”, zegt Eulaerts.
Reggae
Onderweg hebben de mannen veel gelachen en hielden ze zich bezig met hoe lang ze nog moesten trappen doen. Werd het even moeilijk, dan trok Rik zich terug. “Dan deed ik mijn oortjes in en luisterde ik naar reggae, mijn lievelingsmuziek. Dat hielp wel om je opnieuw een beetje op te laden. Al mogen we de hulp van de leden van loopclub Seroto niet onderschatten. Ze zorgden voor het ontbijt en avondeten. Onderweg pepten ze ons op”, zegt Rik nog. Aan de eindmeet, na meer dan 124.000 stappen, vielen de ultralopers elkaar in de armen. “Wat we samen hebben beleefd, maakt ons betere vrienden”, zegt Kevin.
Ei bakken moeilijk
Daags na de inspanning voelt Rik zich redelijk oké. “Ik ben relatief goed uit mijn bed geraakt. Met de stijfheid valt het allemaal wel mee omdat we onderweg magnesiumtabletten hebben genomen. De vermoeidheid speelt me wel parten. Af en toe dommel ik in maar naarmate de dag vordert gaat het al iets beter. Een ei bakken kostte me vanmorgen nog erg veel moeite”, lacht Rik. Morgen wacht zijn werk bij medicijnengroothandel Febelco in Kortenberg. “Door mijn coördinerende rol moet ik nogal veel rondlopen. Op zich hoeft dat niet negatief te zijn, het is een vorm van actieve recuperatie”, klinkt het.
Eerste vrouw ter wereld
Dit najaar gaan Rik en Kevin voor het wereldrecord “everesting” tegen de tijd. Op de Avonturenberg in Beringen hopen de mannen het huidige record van elf uur en een minuut te verbreken. De vriendin van Rik, Dina Roman, deed niet onder voor de mannen. Als allereerste vrouw ter wereld bracht ze de dubbele “everesting” tot een goed einde.
