vander haeghen Foto: mdt

Familiebedrijf legt na bijna 90 jaar de boeken neer: “Al 30 jaar wordt niemand opgeleid om ambacht verder te zetten”

Eind april sluit natuursteenbedrijf Vander Haeghen uit Wilsele de deuren. Door een personeelstekort heeft het familiebedrijf geen andere keuze dan er na drie generaties mee op te houden. De frima bestaat sinds 1936. "We kampen al jaren met personeelstekort, en er wordt niemand opgeleid om de ambacht verder te zetten", klinkt het.

Het familiebedrijf, dat sinds 1984 onder leiding staat van Tony Vander Haeghen, bestaat sinds 1936 en specialiseert zich in grafzerken, keukenwerkbladen, badkamertoepassingen en venstertabletten in natuursteen. Het begon als een steenkappersbedrijf onder leiding van grootvader Arthur Vander Haeghen, die samen met zijn vader van Gent naar Leuven kwam. Dat is overgrootvader Jules Vander Haeghen. Hij was een van de beeldhouwers die de beelden in de nissen op de gevel van het Leuvense stadhuis restaureerde.

Het bedrijf evolueerde in de loop der jaren tot een natuursteenbedrijf dat de focus vooral op natuursteen binnenshuis legde, van schouwen tot vensterbladen. Later specialiseerde ze zich in keukens en badkamertabletten. Vander Haeghen staat ook bekend om hun grafzerken. Eind april sluit het bedrijf de deuren, maar niet volledig. Het plaatsen, onderhouden en herstellen van grafstenen, dat gaat Tony blijven doen. Voor de aankoop ervan kunnen mensen vanaf dan terecht bij André Celis.

Vander Haeghen stopt ermee omdat er geen nieuwe mensen zijn die de ambacht willen en vooral kunnen uitvoeren. “Op dit moment is personeelstekort het grootste probleem. Ik vind dus echt absoluut niemand meer om met mij samen te werken, op enkele zelfstandige plaatsers na”, vertelt Tony aan Het Nieuwsblad. “Al dertig jaar lang wordt er niemand meer opgeleid om deze ambacht verder te zetten. Dat maakt natuurlijk dat er geen doorstroming is van jonge mensen die het beroep nog graag willen doen.” Daarnaast lopen de kosten van de machines ook hoog op en ziet Tony het niet meer zitten om die op korte termijn nog te moeten afbetalen.

Het atelier en de zaak werden al verkocht. In de plaats komen huizen en appartementen voor sociale woningbouw.

Na het sluiten van zijn zaak zal Tony niet stilzitten. “Ik ga opnieuw beeldhouwen zoals mijn overgrootvader”, vertelt hij. “Ik ben ook een cursus aan het volgen voor het inventariseren van asbest. En uiteraard ga ik ook veel tijd vrijmaken voor mijn vrouw en kleindkindje.”