Decotex viert zijn eeuwfeest niet met een groot feest, maar wel met een volledige uitverkoop wegens stopzetting van de zaak. “Ik ben er 71 en ook mijn vrouw Lieve is de pensioenleeftijd al even voorbij. Opvolging is er niet, dus hebben we beslist om ermee te stoppen. Het is mooi geweest en we willen nog even van het leven genieten”, zegt Henri Decoster. “Corona heeft de doorslag gegeven. Modecollecties kiezen online, dat lag mij niet. Ik heb mijn hele leven tussen de klanten en de modehuizen geleefd.”
“Het was hier dat mensen hun hart uitstortten als hun partner naar het ziekenhuis moest en een slaapkleed nodig had.”
Henri Decoster
Precies 100 jaar geleden, in 1922, opende Henri’s grootmoeder een kruidenierswinkeltje in de Delannoystraat in Lembeek. “Vroeger kon men hier zowat alles kopen wat men thuis nodig had, want supermarkten bestonden nog niet”, vertelt Henri. “Zo gingen hier ook huishoudlinnen en dekens over de toonbank. Dat werd al snel aangevuld met kledij. In de jaren vijftig nam het huishoudlinnen zo’n vlucht dat mijn grootouders een groothandel in huishoudlinnen erbij namen. Zelfs Colruyt, nu duizenden keren groter dan wij, kochten destijds dekens bij ons.”
Eigen merk
Ook Henri’s vader stapte in de zaak en weldra openden ook een winkel in Lembeek, die stilaan tot een kledingwinkel was geëvolueerd, winkels in Halle, Buizingen en Tubize. “We hebben zelfs nog een eigen merk van broeken gehad: Harry Pants, genoemd naar mij”, glimlacht Henri die Decotex als de derde generatie runde. “We leverden toen zelfs aan de Galerie Anspach en in verschillende boetieks in de Nieuwstraat in Brussel. Door de concurrentie uit het buitenland met goedkoper textiel, zijn we daarmee moeten stoppen. Een na een gingen ook onze winkels dicht tot enkel de winkel in Halle overbleef.”
“We moesten het niet hebben van impulsaankopen, maar konden rekenen op een schare vaste klanten die wist dat ze kwaliteit kochten als ze hier binnenstapten”, vertelt Henri. “Vooral ons ondergoed en onze pyjama’s waren goed gekend. Mensen kwamen soms van ver.”
“Ik heb altijd graag mijn job gedaan. Het aankopen van nieuwe collecties was het leukst. Dan was ik soms enkele dagen na elkaar op de baan. Door hypes hebben we ons nooit laten lijden. Je weet toch dat dit een gril is voor maar een jaar. Wij gingen eerder voor het klassieke, voor de blijvers in de mode. Ik heb altijd een heel goede vertrouwensband gehad met onze klanten. Het was hier dat mensen hun hart uitstortten als hun partner naar het ziekenhuis moest en een slaapkleed nodig had. Sommigen liepen hier gewoon even binnen voor een praatje. Ik was ook altijd eerlijk. Als mensen met een bepaald model of kleur niet stonden, dan zei ik hen dat ook.”
Uitverkoop
Ondertussen loopt de uitverkoop van de kledij zo goed, dat er niet veel meer overblijft in de winkelrekken. “Tijd dus om ook de rest van ons materiaal van de hand te doen”, zegt zoon Didier Decoster die het zelf niet zag zitten om de winkel verder te zetten. “Na honderd jaar en verschillende winkels, verzamelt een mens wel wat decoratiemateriaal om winkelruimten en etalages aan te kleden. Ook die uitverkoop is nu gestart.”
Wat er nadien met het winkelpand zal gebeuren eens de uitverkoop helemaal is afgerond, is nog niet duidelijk. “We hebben niet direct andere plannen met het pand. Dat zien we nog wel”, besluit Henri.
