“De sluiting is niet te wijten aan corona en evenmin door de langdurige wegenwerken in het centrum, integendeel”, zeggen zaakvoerders Luc en Sabine in koor. “Onze omzet in beide vestigingen, zowel aan de Ringlaan als langs de Steenweg op Merchtem, werd de afgelopen jaren almaar groter. De mensen kregen door de gezondheidscrisis meer vrije tijd en op die manier kwamen nieuwe, vooral jongere klanten over de vloer.”
“Ook de langdurige zogenaamde onbereikbaarheid van onze vestiging aan de Ringlaan was geen reden om te stoppen”, luidt het. “In tijden van besparingen zijn mensen meer dan ooit op zoek naar koopjes en is lokaal kopen een begrip geworden.”
Koopjes vinden de klanten in beide vestigingen sinds half oktober van dit jaar. Omdat het om een totale uitverkoop gaat, is het levenswerk van Theofiel en Mariëtte, de oprichters van Meubelen Theo, wettelijk verplicht om vijf maanden open te blijven (tot begin maart 2024, red.). “Alle lopende bestellingen blijven we met zorg uitvoeren. De waarborgen blijven geldig”, verzekert het duo.
Keukens
Theophiel (92) richtte de zaak in de jaren ‘50 op. Hij had naam gemaakt als schrijnwerker met het installeren van keukens. Wat later trad hij in het huwelijk met Mariëtte. Op 1 december 1960 richtte het echtpaar Meubelen Theo op.
Van een bescheiden schrijnwerkerij groeide de zaak uit tot een bloeiende meubelzaak aan de Steenweg op Merchtem, waar nu Theo Junior gevestigd is. “Mijn grootouders waren harder werkers. Ze hadden geen sluitingsdag en leefden voor hun werk”, weet dochter Bernadette. “Deze passie gaven ze met succes door aan hun kinderen. Om de verkoop en de uitvoer van de meubels te verzekeren werd aan de Ringlaan een tweede vestiging opgericht en werd het personeelsbestand uitgebreid, maar het bleef allemaal in de familie. Nooit werd iemand buiten de familie aangeworven. De derde generatie vond zijn gading en arbeidsvreugde in de vestiging aan de Steenweg op Merchtem, waar eerst baby- en jeugdmeubelen aan de man gebracht werd en naderhand maatkasten.”
Puzzel gelegd
Drie decennia later is de puzzel gelegd. “We komen tot de vaststelling dat verder gaan optie is”, legt kleindochter Elien uit. “Mijn grootouders hebben recht op een pensioen en andere familieleden naderen de pensioengerechtigde leeftijd. Tenslotte wil de derde generatie een andere weg opgaan.”
Stamvader Theo woont op zijn gezegende leeftijd nog altijd thuis in Opwijk. Sinds hij de zorg van zijn zaak aan zijn kinderen overliet, liet hij hen de volledige vrijheid.
