De ouders van Chris en haar broer Stefan Claes hadden een broodjesbar in Leopoldsburg, waar het hele gezin ook woonde. “Zij hadden de zaak overgenomen van andere mensen, waarvan de zoon Yves heette”, vertelt Chris. “Vandaar de naam YVYS, en mijn ouders hebben die behouden. Mijn broer, zijn vrouw Karine en ikzelf zaten indertijd in het leger. Dat was, gezien onze woonplaats, een beetje een evidentie.”
Via een vriend van de vader van Chris en Stefan kwam het idee om in Tienen een broodjesbar te starten, want daar bestond zoiets nog niet. “Het waren Stefan en Karine die besloten om in de Peperstraat de zaak uit te baten. Ik stapte er in dienstverband mee in”, vertelt Chris. “Voor de Tienenaars was het wel even de kat uit de boom kijken. Wat kwamen die mensen uit Leopoldsburg hier doen? Een broodjesbar, gaat dat wel aanslaan? Gelukkig zijn wij Limburgers en dus sociale mensen. Het heeft wat geduurd, maar we geraakten via mond-tot-mondreclame stilaan bekend.”
Karine en Stefan waren de eerste zaakvoerders. — © VDTDe YVYS werd een echt begrip in Tienen. De kraakverse broodjes, zorgvuldig belegd door Karine en Chris, met Stefan in de keuken, vlogen de deur uit. Vooral de smoskes, de clubs special en de martino’s waren geliefd, net als de warme broodjes en de verse krabsalade. “Ergens rond 2000 heeft Chris dan de zaak overgenomen”, vertelt Karine. “Ik bleef wel in de zaak, maar dan in dienstverband. De rollen waren dus omgedraaid. Maar voor de klanten veranderde er eigenlijk niets.” In 2012 veranderde er wel iets, namelijk de locatie. “Ik was net in volle renovatie van het pand, toen een nieuwbouw, recht tegenover onze zaak, te koop kwam”, zegt Chris. “We hebben dan beslist om de oversteek te maken, omdat we daar ook beter zichtbaar waren.”
Corona
Chris en Karine kregen vijftien jaar lang hulp van Nathalie Vandermeulen. “Helaas heeft corona veel veranderd en moesten wij plots overschakelen op afhaal”, zegt Chris. “Na die periode is het ook bij afhaal gebleven en dat betekende meteen ook dat we met twee de zaak konden verder zetten. Met spijt in het hart en dankbaar voor wat ze gedaan heeft voor ons, hebben we Nathalie moeten laten gaan.”
Chris en Karine bij de start van de broodjesbar. — © VDTDe laatste jaren kwam de zin om te stoppen met de zaak stilaan meer en meer op bij Chris en Karine. “We zijn allebei niet meer zo jong en kampen met gezondheidskwaaltjes”, zegt Chris. “Ik ben ook niet echt op de digitale trein geraakt. Wie vandaag een broodje bestelt, doet dat bij ons nog steeds telefonisch of in de zaak. Wij schrijven elke bestelling nog met pen en papier op. Zo hebben we dat altijd gedaan. En tot slot zorgen de steeds bezorgden de strenger wordende regels van de overheid ons kopzorgen. Het is dus het ideale moment om te stoppen.”
Dubbel gevoel
Chris en Karine zijn dus aan hun laatste dagen broodjes smeren bezig. “We hebben dat enige tijd geleden aangekondigd aan onze klanten en sinds toen is het hek van de dam. Iedereen wil plots nog een broodje van de YVYS gegeten hebben. We zijn afgepeigerd. Daar zijn we natuurlijk dankbaar voor, want we hebben een fantastisch cliënteel, over generaties heen, mogen verwelkomen. Het zal zaterdag dan ook met een dubbel gevoel zijn dat we de deuren sluiten. Misschien vloeit er wel een traantje.”
