Hilde en Femke maken unieke gedenkjuwelen met assen, haar, vingerafdruk of zelfs moedermelk

In Halle runnen moeder Hilde Van Den Bossche en dochter Femke Bosmans samen de juwelierszaak Bosmans in de Basiliekstraat. Afgelopen week organiseerden ze in hun zaak de Week van de Gedenkjuwelen waarbij extra aandacht gaat naar juwelen waarin resten of een aandenken van een geliefde of een huisdier wordt verwerkt als blijvend aandenken.

“Dat mensen een beetje assen van een geliefde met zich meedragen bestaat al langer. Tot voor kort gebeurde dat meestal in een kokertje dat men dan aan een kettinkje om de hals droeg. Maar vandaag kunnen we via een nieuwe techniek dit ook verwerken in echte juwelen”, vertelt Hilde Van Den Bossche. “In een ring, een armband, een hangertje, in oorbellen of zelfs in manchetknopen voor mannen. Dat gebeurt heel subtiel zodat het ook voor de buitenwereld totaal niet opvalt.”

Oneindig veel mogelijkheden

“De mogelijkheden zijn echt oneindig. Het kan gaan om een beetje assen maar ook om wat haar, een vingerafdruk, een beetje moedermelk maar ook om een melktandje, een afdruk van een echo of een afdruk van een voetje bij sterren- of andere kindjes. We hebben zelfs ooit al een laatste sigarenpeuk of een stukje handschrift in een juweel verwerkt”, vertelt Femke.

“Meer en meer zien we dat mensen ook een gedenkjuweel laten maken wanneer een dierbaar huisdier overlijdt: een hond of een kat maar ook een paard en zelfs een konijntje. Meestal wordt dan wat haar of ook assen gebruikt. Het sterkt mensen te weten dat hun geliefde altijd dichtbij is. Zo was er een jongeman wiens opa even voor hij ging trouwen overleed. Hij heeft toen assen laten verwerken in de manchetknopen die hij op de dag van zijn huwelijk droeg en dat heeft men veel deugd gedaan.”

Gedenkjuwelen zien er vandaag uit als hele gewone juwelen. — © idh

Hilde en Femke zijn een van de weinige juweliers in de regio die zich met gedenkjuwelen bezighouden. “In Nederland is het heel populair en de vraag komt stilaan overgewaaid naar Vlaanderen. Wij hebben speciaal een opleiding gevolgd in Nederland. Het was met veel vraagtekens toen we er aan begonnen want je bent ten slotte toch met een restant van een overleden persoon bezig. Maar heel snel raakten we overtuigd van de ongelooflijke waarde die zo’n juweel voor de nabestaanden kan hebben. Nu vinden we het heel mooi dat we mensen een stukje in het verwerkingsproces van het verlies van een dierbare kunnen helpen“, zegt Femke.

Heftige verhalen

“Meestal worden juwelen gegeven bij een blije gebeurtenis zoals een huwelijk. Bij een gedenkjuweel ligt dat helemaal anders. Mensen komen naar ons met een verhaal van afscheid en verdriet en die verhalen zijn soms heftig en voor iedereen verschillend. Soms komen palliatieve mensen zelf mee naar de winkel om een gedenkjuweel te kiezen die hun partner achteraf kan dragen. Als juwelier moet je hier open voor staan en dat is niet voor iedereen weggelegd”, vertelt Hilde. “Het verklaart waarom mensen van heinden en ver naar Halle komen voor dit soort gedenkjuwelen.”

“Maar het zorgt wel voor een hele speciale band met je klanten. Het eerste gedenkjuweel die ik maakte met assen, dat voelde raar. Maar heel snel besef je hoeveel dit voor de nabestaanden betekent. Dan gaat dit echt vanzelf. Ik heb er nu een heel goed gevoel bij omdat ik weet dat ik mensen hiermee help”, vult Femke aan. “Er is wel een regel: we regelen alles via persoonlijke contacten. Er worden geen assen, vingerafdrukken, moedermelk of wat dan ook met de post of koerier opgestuurd. Je mag er niet aan denken dat zoiets zou verloren gaan.”

Nieuwe techniek

“Voor de juwelen gebruiken we een speciale nieuwe techniek. De assen of andere materialen worden geplet en vermengd met hars die we laten uitharden. Een vingerafdruk bijvoorbeeld wordt dan weer gegraveerd. Klanten kunnen kiezen tussen bestaande juwelen in verschillende materiaalkeuzes of mensen kunnen ook een eigen juweel laten ontwerpen, bijvoorbeeld uit oude juwelen”, vertelt Hilde.

“Soms beslissen mensen niet meteen om een gedenkjuweel te laten maken. Mensen zijn daar niet altijd direct aan toe. We raden iedereen aan om er toch vooraf over na te denken en eventueel wel te verzamelen wat achteraf bruikbaar zou kunnen zijn voor het te laat is. Ook al komt er uiteindelijk niets van in huis, als je geen beetje assen opzij hebt gehouden of er zijn geen vingerafdrukken gemaakt, krijg je nooit nog de kans”, besluiten Hilde en Femke.