Niet enkel de 3.000 werknemers van Audi Brussel volgen het nieuws van de autofabrikant op de voet. Zo staan er – met de toeleveranciers erbij – zesduizend banen op de tocht. Daarnaast leeft ook de buurt rond de fabriek van de aanwezigheid van alle werknemers.
Bij frituur Saint-Denis op het Sint-Denijsplein, dat op zo’n 200 meter van de fabriekspoorten ligt, voelen ze de tijdelijke werkloosheid. “Normaal moeten we ‘s middags altijd verschillende grote bestellingen afwerken, maar die zijn er tijdens die tijdelijke werkloosheid niet”, vertelt Hakan.
LEES OOK. 1.410 jobs op de helling bij Audi Vorst, vakbonden vrezen voor sluiting
Minidorp
“We zien het aantal bezoekers van Audi trouwens ieder jaar naar beneden gaan. Vijftien jaar geleden werd er in de fabriek nog in drie ploegen gewerkt en waren we de klok rond bestellingen voor de werknemers aan het afwerken. Zowel voor als na hun dienst kwamen ze hier een broodje of frieten eten. In die periode lag onze toonbank iedere middag volledig vol met brood, zodat we zo efficiënt mogelijk konden werken. Tegenwoordig is het al heel wat minder.”
Toch hopen ze bij frituur Saint-Denis dat Audi in Vorst blijft. “Niet alleen is dit een persoonlijk drama voor de mensen daar, maar twintig procent van ons cliënteel is nog steeds werknemer van de fabriek. Heel deze wijk profiteert mee van de aanwezigheid van Audi Brussel. Het is een soort minidorp in de gemeente Vorst en het zou jammer zijn als dat zou verdwijnen.”
Persoonlijk drama
Bij café Le Break vlak aan de fabriek staan klanten en uitbaatster Greis stil bij het persoonlijke drama van de werknemers. “De werknemers zijn in de loop der jaren als familie voor mij geworden. Mijn klanten hier luchten al eens hun hart en de situatie bij Audi Brussel komt de laatste jaren veel aan bod. Voor velen van hen is het een persoonlijk drama, anderen relativeren dan weer.”
Ander ritme
Op commercieel vlak relativeert Greis zelf ook. “Twintig procent van mijn cliënteel werkt bij Audi Brussel. Maar mijn situatie is minder belangrijk, het zijn de werknemers die belangrijk zijn. Bovendien wonen de meesten in de buurt en komen ze ook naar hier als ze niet moeten werken. Op werkdagen kwamen er op bepaalde tijdstippen een aantal groepen binnen. Moest de fabriek effectief sluiten, zal het hier dus wel een ander ritme worden.”
