Alain en Anne werken al jaren als koppel in de frituur. Alain en Anne werken al jaren als koppel in de frituur. Foto: jvo

“Een emotionele beslissing, want ik blijf friturist tot in de kist”: Alain en Anne stoppen na 13 jaar met iconische frituur Parkpoort

Alain Lemaire (63) en zijn vrouw Anne Vandermeeren (65) nemen na dertien jaar trouwe dienst afscheid van frituur Parkpoort. Het koppel bereikt de pensioengerechtigde leeftijd en het harde werk werd ook te fysiek belastend. “Het was een emotionele beslissing, maar ik blijf friturist tot in de kist”, zegt Alain.

Frituur Parkpoort is een icoon aan de Geldenaaksevest. De barak staat er al sinds 1985 en zowel studenten als lokale bedrijfsmedewerkers en Leuvenaars houden er regelmatig halt om een frietje te steken.

“We hebben er lang over nagedacht, maar nu staat ons besluit vast”, vertelt uitbater Alain. “Het zal een grote aanpassing zijn, en het afscheid valt ons emotioneel zwaar. Toch kijken we met een goed gevoel terug en zijn we vooral dankbaar voor onze klanten.”

Kwaliteit leveren

Na al die jaren blijft de liefde voor het vak: “Kwaliteit bieden was altijd onze grootste drijfveer. Frieten bakken is een ambacht. Je moet er passie voor hebben en er bij wijze van spreken tegen praten. Tegenwoordig gaan de nieuwe friteuses automatisch, maar dan verdwijnt een stuk van het vakmanschap.“

De frituursector in Leuven is door de jaren heen sterk veranderd. “Vroeger waren er 35 frietbarakken, nu zijn er nog maar vijf over”, merkt Alain op. “Sinds enkele jaren zijn we erkend als immaterieel cultureel erfgoed, wat ons toch een beetje bescherming biedt. Gelukkig zijn vier van de vijf overgebleven frietbarakken in Leuven nog steeds in Belgische handen, want een echte Belgische frituur is iets unieks.”

Frietfamilie

Dat Alain een friturist in hart en nieren is, blijkt ook uit zijn familiegeschiedenis. “Mijn broer had een frituur samen met zijn schoonzus en mijn schoonzoon runt ook enkele frituren in Leuven. Het is een vak dat je met trots uitoefent. Je leert je klanten kennen, je bent een luisterend oor en je voelt je goed wanneer je anderen kan helpen. Het draait niet alleen om winst, maar om mensen tevreden stellen met een kwaliteitsproduct. Frieten zijn voor Belgen een traditie. Het eerste wat ze doen als ze terugkomen uit het buitenland, is een pak frieten halen.”

Voordat Alain en Anne de frituur overnamen, hadden ze jarenlang een krantenwinkel. “Daar lever je een service, hier een afgewerkt product. De overstap was een risico, maar onze klanten bleven ons trouw.”

De frietbarak is al meer dan 3 jaar immaterieel cultureel erfgoed.

Wat de toekomst van frituur Parkpoort betreft, is het afwachten. “De frietbarak blijft normaal gezien bestaan, want het is een concessie van de stad Leuven. We zijn nu op zoek naar een geschikte overnemer om de zaak verder te zetten. Dat is geen evidentie, want dit vraagt veel inzet en kennis.”

De uitbater kon de voorbij jaren rekenen op een vast cliënteel. “We hebben wekelijks bedrijven en verenigingen die grote bestellingen plaatsen. Zelfs bij een tuinfeestje aan de overkant van de straat stonden vorige week 45 van de 50 gasten hier na hun drankgebruik frieten te bestellen. En laten we onze frietemmers niet vergeten, een van de weinige in België. Studenten zijn daar dol op, omdat ze zo veel frieten krijgen voor een scherpe prijs.”

Sterk koppel

Dat Alain en Anne de zaak jarenlang als koppel hebben gerund, was volgens hen een belangrijke factor in het succes. “Je moet een sterke band hebben en perfect op elkaar ingespeeld zijn. Tijdens de drukke momenten begrijpen we elkaar zonder woorden. Klanten zeggen vaak: Amai, jullie zijn goed georganiseerd. Dat komt omdat we elkaar blindelings vertrouwen. Dit is geen frituur die je zomaar aan eender wie doorgeeft.”