In dit bijhuis van de zaak raak je niet zomaar binnen. Het is dubbel en dik beveiligd en je bent er enkel welkom op afspraak. Er is geen grandeur te bespeuren, zelfs niet in de kelder zelf. Wie niet beter weet, denkt in een of ander magazijn te staan vol rekken met houten kistjes en kartonnen dozen. En toch sta je er tussen het beste van het beste wat Bordeaux produceert.
“Het belangrijkste is wat er in de kisten zit, show errond hoeven we niet te verkopen”, zeggen zaakvoerders Marc De Keyzer (56) en Alain Smets (58). Hoeveel er alles samen ligt, willen de heren niet kwijt. Iets met veel nullen. “Er liggen hier ook wel flessen van 50 euro, maar bedragen lopen nu eenmaal snel op”, zegt Alain. “Twee kistjes met zes flessen Petrus en je zit al aan 50.000 euro. Of hier, in deze doos zit er een dubbele magnum van Petrus, een van drie liter, die is ook al goed voor 20.000 euro. En in de doos ernaast zit nog een fles van 10.000 euro. Dan tikt het snel aan.”
Al ligt er natuurlijk veel meer dan alleen Petrus. “Dit is voor liefhebbers van de grote bordeauxwijnen, alsof je in Disneyland staat”, zegt onze wijnspecialist Alain Bloeykens die mee de kelder bezoekt. “Wat hier allemaal ligt, heb ik nog niet vaak in één en dezelfde ruimte gezien. Van grote Pommerol over Domaine de Chevalier, Phélan Ségur, Mouton Rothschild, Haut-Brion of Le Pin van de Belgische familie Thienpont. Die laatste kost algauw vier- à vijfduizend euro per fles en dan is het nog geen topjaar. Er zijn maar weinig plekken meer in ons land die dit allemaal hebben én verkopen.”
Gewiekst systeem
“We zijn er dan ook al dertig jaar mee bezig”, zegt Marc De Keyzer. “Je doet dit niet van de ene dag op de andere. Omdat je veel kapitaal moet investeren. Maar ook omdat je connecties moet opbouwen. Je kan bijvoorbeeld niet zomaar naar een topkasteel in Bordeaux rijden om wat wijn te kopen. Niemand kan rechtstreeks kopen, zelfs al ken je de familie achter het kasteel supergoed. De verkoop van alle bordeaux verloopt enkel via handelshuizen die je een bepaald aantal flessen toekennen. Toekennen, jawel. Wij hebben bijvoorbeeld recht op 300 flessen van een bepaald chateau. Meer krijgen we er niet. En we hebben ook wel moeten investeren om die te krijgen én te houden. Wil je eens een jaar overslaan omdat het een slecht wijnjaar is, dan riskeer je jouw aantal het jaar erop zelfs te verliezen. En je kan ook niet alleen maar de topwijnen kopen. Om daar recht op te hebben, moet je ook van de mindere goeie kopen. Het is een gewiekst systeem.”
Hun klanten zijn verschillende Belgische sterrenzaken, bedrijven, maar ook particuliere wijnliefhebbers. “Als je me vraagt wie zo’n dure topwijn koopt, dan is dat voor mij dezelfde vraag als wie koopt een Ferrari”, zegt Alain Smets. “Mensen die het zich kunnen permitteren. Hoe duur een fles wijn is, hangt alleen maar af van wie die koopt. Voor veel mensen is 1.000 euro voor een fles zeer veel geld. Maar als je maandelijks 50.000 euro verdient, is een kistje van 5.000 euro niets. Dat is tien procent van het budget. We zien dat hier genoeg. Ik heb een vriend die goed zijn boterham verdient, die doet makkelijk een fles van 1.000 euro open aan tafel. Een ander doet er een open van 10 euro. Zo gaat dat. Hier in de buurt zit bijvoorbeeld ook een restaurant met een schone wijnkaart. Zij hebben die omdat ze ook een zeer goed zakencliënteel hebben. Als er daar een contract van 20 miljoen getekend wordt, wat is een fles van 1.000 euro dan?”
De verkoop van zulke topwijnen loopt volgens de twee nog steeds goed. Ook al klinkt het al jaren dat de bordeaux in het slop zit. “De kleine bordeaux, die zit in het slop”, zegt Alain Smets. “Daar zijn er al best wat gesneuveld en rooien ze zelfs wijngaarden. Maar de top marcheert nog goed. We hebben nu twee mindere maanden achter de rug. Maar dat wil niets zeggen. Net zo goed verkoop ik binnenkort een kist of tien en zitten we weer goed. En sowieso liepen we dit jaar al wat voor, het begin was zeer goed. Eerlijk, van de crisis voelen we niet zo heel veel binnen dit segment. Al heeft het ook wel te maken met het feit dat er de laatste jaren enkele grote handelaars gestopt zijn, dan neem je toch telkens wat klandizie over. Maar klagen doen we zeker niet. De markt voor dit segment is er nog steeds én de prijzen zijn er ook nog steeds naar.”
