In de week voor het gesprek met STORIES zat Camille Depuydt, nieuwbakken eigenares en zaakvoerster van fruit-en groentesappenbedrijf Pajottenlander, met de handen in het haar. Het was een week geweest waar van alles was fout gegaan. Volgens de vorige eigenaars zijn het beproevingen die haar sterk maken voor de toekomst. “Als zaken niet gaan zoals gepland dan kost dat tijd die je als ondernemer niet hebt. Problemen moeten direct opgelost worden, je gooit je planning om, en dat gaat vaak ten koste van je nachtrust. Je kan het missen als kiespijn en al zeker als startende ondernemer. Maar we slaan ons er wel doorheen. Er komen altijd wel oplossingen uit de bus, dat heb ik van mijn vader geleerd. We gaan dat wel kunnen, we hebben het altijd gekund”, vertelt Camille.
“Ik ben dan wel vrouwelijk, omgaan met mannen in een mannenwereld kan ik goed. Mijn broers zijn stevige jongens. Geregeld kreeg ik een klap maar dan sloeg ik terug. Mijn mama heeft me dat geleerd”
Camille Depuydt
Beetje rebels
We keren terug naar 2008. Samen met enkele jeugdvriendinnen trekt de Ieperse Camille richting Leuven. Het leven in de studentenstad lonkt. De buiten heeft voor haar geen geheimen meer. De kostbare herinneringen aan het warmhartige gezinsleven uit haar jeugd, tussen de paarden, kippen, schapen, katten en hond, neemt ze mee. “Eén van mijn mooiste jeugdherinneringen heb ik aan een veulentje en lammetje dat ik als kind met de papfles opgevoed heb. De mama van het veulentje was gestorven na de geboorte en het lammetje was verstoten door zijn mama, ik kon ze niet aan hun lot overlaten, dus gaf ik hen drie keer per dag de papfles”, luidt het.
“Ik had altijd wel het idee dat ik de wijde wereld niet zou intrekken maar ik wilde wel onder de kerktoren uit. Ik wil er geen wilde verhalen aan koppelen maar ik ben wel een beetje rebels”, vertelt de onderneemster. In het verre West-Vlaanderen studeerde Camille Economie-Wiskunde, wat een goede voorbereiding bleek te zijn voor haar opleiding Toegepaste Economische Wetenschappen (TEW) aan KU Leuven. “Tijdens mijn humaniorastudies behaalde ik mooie resultaten voor Wiskunde maar ik moest er wel een tandje voor bijsteken. En ook Economie boeide mij”, luidt het.
Groter zien
Als Camille een Depuydt moet omschrijven zegt ze kinds optimistisch, een harde werker en levensgenieter. “Mijn ouders waren zelfstandigen, ze werkten 6 dagen op 7. Mijn vader is BeNeLux-handelsagent van een aantal juwelenmerken. Mijn mama zit mee in de zaak. Ik heb altijd gezegd dat ik bij mijn ouders wilde werken. Mijn vader zei dan: Camille, je moet het groter zien, Hij zei me altijd dat ik bij een groot bedrijf moest beginnen en moedigde me aan hard te werken om telkens een trapje hoger te zetten”, zegt de West-Vlaamse. Voor het spreekwoordelijke haar op de tanden zorgden dan weer haar oudere broers.
Zelfvertrouwen
“Ik ben dan wel vrouwelijk, omgaan met mannen in een mannenwereld kan ik goed. Mijn broers zijn stevige jongens. Geregeld kreeg ik een klap maar dan sloeg ik terug. Mijn mama heeft me dat geleerd. In die zin hebben mijn broers me wel zelfvertrouwen gegeven. Ik liet me niet doen en wist wat ik wilde. Dat typeert me wel. Er zitten dan ook sterke vrouwen in de familie. De oma van mijn papa was onderneemster. Na de oorlog merkte ze dat er een trend was in nylonkousen. Ze woonde in Oostende, en zag dat heel wat mensen uit Engeland toekwamen met nylonkousen. Tof dacht ze, daar is een markt voor in België. En dan ging ze op en af met de boot naar Engeland om nylonkousen te kopen. Vervolgens startte ze hier haar business op. Later opende ze ook nog een hotel aan de Kust. In de familie van mijn mama was er dan weer een tante die aan het hoofd stond van een groot boekhoudbedrijf. Het ondernemen zit voor een stukje in ons DNA, dat is zeker”, legt de TEW’er uit.
“Ik ben dan ook erg trots dat ze mij geen geld hebben gegeven om de overname van Pajottenlander te financieren”
Camille Depuydt
Estée Lauder en Chanel
Nog voor haar studies TEW waren afgerond, proefde de jonge vrouw van het leven op de werkvloer. “Onder leiding van Isabelle De Cock (huidig CEO, red.) heb ik op vrijwillige basis een onbezoldigde zomerstage gelopen bij cosmeticabedrijf Estée Lauder in Brussel. Ik deed daar van alles: marketing, pers en commerciële ondersteuning. Of ik Isabelle goed ken? Als stagiaire breng je niet zodanig veel tijd door met de leidinggevenden, maar toch voldoende om wat tips mee te krijgen. Het klikte wel goed met haar. Isabelle deed ook TEW en is West-Vlaamse. Ik vind haar dan ook een enorm inspirerende vrouw. Dankzij Isabelle ben ik later bij Chanel kunnen beginnen”, klinkt het. Depuydt kreeg 6 maanden om zich te bewijzen. Toen ze begon bij de Franse multinational moest ze haar thesis nog afmaken. “Ik wilde die kans niet laten liggen. Chanel leek me een van de mooiste merken ter wereld waar je kan voor werken.” Camille leerde er de kneepjes van de (digitale) marketing en ontdekte een wereld van glitter en glamour. Ze zou er uiteindelijk bijna 5 jaar blijven.
‘Platte schoenen’
In 2016 maakte Camille een op het eerste gezicht ongewone (omme)zwaai in haar carrière. Ze ruilde de ‘stiletto’s’ van Chanel in voor de ‘platte schoenen’ van Cnudde NV, een West-Vlaamse kmo die gespecialiseerd is in B2B gastronomie- en patisserieproducten. “Bij Chanel had ik de ‘ronde’ op de marketingafdeling gedaan. Ik wilde een harde commerciële functie. En die heb ik bij Cnudde gevonden. Mijn keuze voor de voedingssector was niet ongewoon. Bij mijn ouders thuis groeide de liefde voor voeding: we haalden heel wat lekkers uit de moestuin en van de fruitbomen. Bovendien behaalde ik tijdens mijn tijd bij Chanel een diploma kok aan COOVI in Anderlecht. Ik vond het heel tof om te doen. Niet dat ik geïnteresseerd was om een eigen restaurant te openen of om zelf professioneel achter het fornuis te staan”, luidt het.
Tarteletjes
Camille stond meteen met beide voeten stevig in de West-Vlaamse klei. “Er was een goede klik met zaakvoerder Peter Cnudde, een harde werker. Ik rapporteerde rechtstreeks aan hem. In tegenstelling tot Chanel waren er bij Cnudde weinig procedures en regels. De boodschap was simpel: ervoor gaan. Daar houd ik wel van. Bij Cnudde werkte ik grotendeels op commissie en was ik verantwoordelijk voor een merk van tarteletjes, taartenbodems. Ik vond het kwalitatief een heel goed product. Ik dacht bij mezelf: als het mij lukt om dit te verkopen, dan kan ik alles verkopen. En daar ben ik wel in geslaagd. In samenwerking met het team behaalden we het eerste jaar een omzetgroei van 51%. Die prestatie leverde me de titel van wereldwijd “Brandmanager van het jaar” van het merk van taartbodems op. Ik heb er dan ook erg hard voor gewerkt. Na 3 jaar ben ik er vertrokken als commercieel directeur.”
Droogkast en wasmachine
Op een “blauwe” maandag installeerde een medewerker van Coolblue een nieuwe wasmachine en droogkast bij Camille thuis. “Ik was onder de indruk. Over de manier waarop ze de apparaten installeerden en me vragen stelden over hun service. Ik voelde aan dat dit bedrijf de klant écht centraal stelt. Het zit in hun DNA. Bleek dan ook nog eens dat ze een country manager zochten. “Ik solliciteerde omwille van hun filosofie”, verduidelijkt Camille. Stuurde Depuydt bij Cnudde een 10-tal personen aan, dan werd ze bij Coolblue België plots verantwoordelijk voor een team van ongeveer 700 mensen. “Wat ik zo tof vond bij Coolblue was het geloof dat de oprichter van het bedrijf stelde in de capaciteiten van jonge mensen. Dat zal ik nooit vergeten.”
Langetermijnproject
Op een dag zou de West-Vlaamse een eigen zaak leiden. Dat stond in de sterren geschreven. “Eigenlijk ben ik nooit echt een strever geweest. Als ik geslaagd was aan de unief, dan was het goed voor mij. Op de werkvloer heb ik wel gemerkt dat ik echt hogerop wil, iets wil bereiken. Ik werd hyper ambitieus toen ik bij Chanel werkte. Gaandeweg ben ik omringd door oudere vrienden. Ook mijn echtgenoot is 7 jaar ouder dan mij. Waardoor ik me misschien spiegel aan oudere mensen. Iemand van 37 neemt een bedrijf over, ik ben dan 30 en vraag me af waarom heb ik dat nog niet heb gedaan. Ze inspireren me.” Toen de eigenaars van fruit-en groentesappenbedrijf Pajottenlander hun pensioen aan de einder zagen opduiken, plaatsten ze hun zaak in de etalage. Camille hapte toe. “Dit is een langetermijnproject. ik heb echt het gevoel dat ik hierin mijn energie kwijt kan. Er zijn zoveel mogelijkheden. Ik heb het gevoel dat al wat ik gedaan heb de voorbije 10 jaar samenkomt in Pajottenlander. Het voelt aan als een landing. Ondanks dat ik weinig slaap en keihard werk zeggen mijn vriendinnen dat ik straal.”
Wind niet altijd in de zeilen
Het levenspad van de jonge dertiger lijkt over zijdezachte rozen te gaan. “Niets is minder waar. Ons gezin heeft nu en dan toch eens een storm moeten trotseren. Mijn ouders zijn op een bepaald punt in hun carrière van nul herbegonnen, mijn vader werkte samen met mijn opa en dat klikte niet meer. Daar heb ik enorm veel bewondering voor gehad. Mijn ouders zijn echte doorzetters, en dat heeft me zeker en vast gevormd, ik ben er veerkrachtig door geworden. Ik ben dan ook erg trots dat ze mij geen geld hebben gegeven om de overname van Pajottenlander te financieren”, besluit de Chief Everything Officer.
