In 2014 kocht de Amerikaanse farmareus Perrigo het Oost-Vlaamse Omega Pharma voor 3,8 miljard. Inclusief de 1,3 miljard schulden. De Amerikanen hadden grote plannen met voorschriftvrije geneesmiddelen. Coucke kreeg een hoge post in het bedrijf en voorspelde meer jobs. Hij werd ook een belangrijke aandeelhouder.
Na de verkoop begon Perrigo te morren. De divisie met Omega Pharma presteerde niet volgens de verwachtingen en Perrigo voelde zich bekocht. Coucke verdween in 2016 uit het management en uit de raad van bestuur van Perrigo. Al snel werd hij juridisch zwaar onder vuur genomen. De Amerikanen vonden dat de boeken van Omega Pharma voor de verkoop werden opgesmukt op een manier die niet door de beugel kan. Structurele kosten waren als eenmalige kosten in de boeken geschreven en producten die nog mochten worden teruggestuurd, stonden als definitief verkocht ingeschreven.
Perrigo startte een procedure voor het Belgische arbitragecentrum en eiste een schadevergoeding van 1,9 miljard. De ene helft moest het fonds Waterland (dat de helft van de verkoopprijs kreeg) betalen, de andere helft Marc Coucke. Die procedure sleepte vijf jaar aan, maar vrijdagavond viel het verdict. Marc Coucke kon dus opgelucht ademhalen toen afgeklopt werd op ‘slechts’ 266 miljoen euro schadevergoeding.
Imagoschade?
“Coucke liep met dit hele proces in de zakenwereld zeker imagoschade op”, meent Hans Van Houtte, gewezen rechter en vicevoorzitter bij het arbitragecentrum Cepani. Toch is niet iedereen het daarmee eens. Wanneer je een paar honderd miljoen euro kan neertellen zonder daarna tot de bedelstaf te worden gedwongen, blijft dat deels ook een bevestiging van je succesvolle carrière. “Ook zijn toekomst als ondernemer hoeft hier niet noodzakelijk onder te lijden”, zegt geld- en beursexpert Pascal Paepen. “Coucke is vandaag vooral een investeerder die geen beroep moet doen op publieke spaarmiddelen. Hij hoeft geen uitleg te geven aan beleggers of aandeelhouders die zich vragen zouden kunnen stellen.”
De hoogte van het terug te betalen bedrag wijst wel op boekhoudkundige malversaties, fraude dus. Misschien toch niet iets om zomaar over te fietsen? “Mocht hij de komende jaren op zoek moeten naar krediet, dan zouden de banken zijn boekhouding zeker iets langer tegen het licht houden”, zegt Paepen. Maar vooralsnog is Coucke – geschatte kapitaalwaarde: 1 miljard euro – in de eerste plaats zélf op zoek naar activiteiten en bedrijven om in te investeren. “Daarbij zal hij niet veel hinder ondervinden van die uitspraak.”
Coucke heeft bovendien grotendeels woord gehouden. Na de verkoop van Omega Pharma verzekerde hij dat hij zijn geld in de tastbare economie in eigen land zou investeren, wat hem zeker nog extra sympathisanten heeft opgeleverd. “Voor wie al fan van hem was, zal de uitspraak daarom perfect passen in het verhaal van de succesvolle ondernemer met lef, die al eens risico’s neemt en dus al eens een tegenslag meemaakt. Zo iemand neemt de bluts met de buil”, zegt marketingexpert Fons Van Dyck (Think BBDO). “Anderen, die Coucke een showman vinden, zullen daar dan weer leedvermaak in vinden. Bij het grote publiek denk ik bovendien dat zijn passage bij Anderlecht meer kwaad bloed gezet heeft dan dit hele financiële verhaal.”
Bron: Het Nieuwsblad – Hannes Cattebeke
