Zoë De Cock kreeg de liefde voor mode en het maken van kledij van haar mama Veerle, die ook mode gestudeerd heeft. “Toen mijn zus en ik klein waren, maakte mama voor ons van oude lakens nieuwe kledingstukken. Dat vond ik fantastisch!”
Zo groeide bij Zoë de droom om mode te studeren. “Ik koos voor de richting modetechnologie omdat je hier geen basis voor nodig had. Er wordt van nul gestart en alles wordt stap voor stap uitgelegd.”
In haar tweede jaar aan de HoGent was daar plots de eerste lockdown. “Ik ben iemand die niet kan stilzitten en altijd bezig is. Toen mijn grootvader met een gigantische zak hemden kwam aanzetten die hij niet meer kon dragen omdat hij vermagerd was, ging ik aan de slag. Velen waren zelfs nog nooit gedragen en het was zonde om dit weg te gooien. Ik experimenteerde om van twee hemden één nieuw hemd te maken, deed er vervolgens nog een derde bij en maakte zo een kleed.”
Renée
Een foto op haar Instagram zette de bal aan het rollen. “Mensen vroegen of ik dit voor hen ook kon maken. In het begin deed ik dat vooral voor vrienden en familie, maar via mond op mond reclame is het eigenlijk allemaal heel snel gegaan. De aanvragen bleven maar binnenstromen en het werd te zwaar om te combineren met mijn studies. Mijn mama, die een eigen evenementenbureau heeft en op dat moment zonder opdrachten zat, heeft zich bij mij aangesloten en samen zijn we in juni 2020 kledingmerk Renée gestart.”
De naam Renée verwijst naar ‘herboren’ in het Frans. Zoë en haar mama geven een tweede leven aan bestaande kledingstukken, ook wel upcycling genoemd. “We maken unieke stuks uit bestaande kleding. Elk ontwerp is anders en heeft een eigen verhaal.”
Kleding met een verhaal
Naast de eigen stuks, maakt de jonge Gentse onderneemster ook kleding op aanvraag. Zoë legt uit: “Ik werd bijvoorbeeld gecontacteerd door een gezin wiens grootvader was gestorven. Toen ik bij hen langsging, hadden ze de tafel vol gelegd met hemden van hem. De kinderen mochten vervolgens zelf hun eigen unieke kleed samenstellen. Op die manier had ieder een stuk van onschatbare waarde met een prachtig aandenken aan hun grootvader.”
Slow fashion
Zoë en Veerle creëren op hun eigen tempo. “Is het eens wat drukker door iets anders, dan nemen we minder aanvragen voor kleedjes aan”, zegt ze. “Op die manier doen we aan slow fashion in plaats van massaconsumptie.”
Renée heeft dus geen collectie met een aantal stuks in verschillende maten, maar maakt telkens 1 uniek stuk in een maat die door veel mensen gedragen kan worden. Dat wordt vervolgens op de website geplaatst. Elke week kan je andere ontwerpen vinden en heb je je oog laten vallen op iets, moet je soms snel zijn want weg is weg.
“Ik werk ook wel op aanvraag. Zo kan je bijvoorbeeld zeggen ‘Ik wil een kleed gemaakt van een lila en geel hemd. Dan kijk ik in de beschikbare stoffen of dit mogelijk is.”
Inzamelacties
Het grootste deel van de kledij die Zoë een tweede leven geeft, verkrijgt ze via inzamelacties. “Een oproep op sociale media heeft mij gigantisch veel hemen opgeleverd dus we kunnen nog een hele lange tijd verder. Als iemand iets specifiek wil, wat ik niet heb liggen, ga ik soms ook in de kringloopwinkel echt op zoek.”
“In mijn opleiding modetechnologie heb ik gezien hoe wreed de mode-industrie is. Dat heeft echt mijn ogen geopend. Er worden veel te veel nieuwe dingen geproduceerd en jaarlijks worden bergen kleren weggegooid. Ik dacht: ‘laten we gewoon eerst beginnen met wat we al hebben en daar iets nieuws mee maken’.”
Pop-ups
Wie een kleedje van Renée aan zijn kledingkast wil toevoegen, moet hier gemiddeld 175 euro voor neertellen. Bestellen kan enkel via de website. “We hebben geen fysieke winkel, maar proberen wel om de 3 à 4 maanden een pop-up te organiseren. Deze ging al enkele keren door in Gent en zou ik in de toekomst ook graag eens in Antwerpen en Brussel willen organiseren. De eerstvolgende staat deze week zelfs gepland van 11 tot 13 maart in Walpoortstraat 20 in Gent.”
Volgende stappen
Op dit moment is Zoë bezig met een post graduaat ondernemen. “Dat help mezelf en mijn onderneming heel hard om de ontwikkeling verder te zetten en Renée te laten groeien.” En die groei ziet ze heel concreet: “We zijn inmiddels niet meer enkel bezig met hemden, maar maken ook kimono’s van jeansbroeken. Op die manier willen we uiteindelijk van elk kledingstuk iets nieuws kunnen maken.”
“Ik zou bovendien heel erg graag aan de slag gaan met dead stocks van bedrijven. Dat zijn onverkochte stuks aan het einde van het seizoen. Dan zouden we meer met collecties in verschillende maten kunnen werken”, zegt ze enthousiast. “Daarnaast wil ik ook heel graag verkopen in andere winkels. Een eigen winkel opstarten, staat niet op de planning, maar de juiste winkels uitkiezen om mee samen te werken, zie ik zeker en vast zitten.”
Ten slotte wil Zoë de productie op termijn uit handen geven. Op dit moment maken zij en haar mama alle stuks nog zelf, maar dat is enorm arbeidsintensief. “We staan in contact hiervoor mer een naaiatelier in Mechelen dat gespecialiseerd is in upcycling.”
