GENT – Eveline Coppin schrijft levensverhalen. Niet dat van haarzelf, maar in opdracht van mensen (en bedrijven) die hun levensverhaal in boekvorm willen laten gieten. Met ‘Boek van mijn Leven’ wil ze voornamelijk mensen bereiken die al heel wat jaren op de teller hebben, die een periode uit hun leven willen afsluiten of iets te vieren hebben, zoals een pensionering of jubileum. Voor wie zijn jaren liever zelf neerpent, biedt ze workshops en persoonlijke begeleiding aan.
9 jaar lang werkte Eveline Coppin als regiojournalist bij Kerk & Leven. Vorig jaar startte ze als zelfstandige in bijberoep. Eveline: “De concrete aanleiding om mijn onderneming te starten was een interview met Amfora vzw. Die organisatie praat met mensen die weten dat ze binnenkort sterven over wat ze willen achterlaten voor hun omgeving. De inhoud van het gesprek wordt in een mooi boekje gegoten. Ik smolt. Wat een prachtinitiatief. Zoiets wou ik ook doen!”
“Toen ik een onderzoek onder ogen kreeg waaruit bleek dat mensen die terugblikken op hun leven zich gelukkiger voelen, vielen de puzzelstukken in elkaar: ik zou levensverhalen gaan opschrijven. En omdat een levensverhaal zoveel mooier en handiger is als het in een boek met foto’s is gegoten, bied ik het in die vorm aan”, vertelt Eveline.
Waardevolle herinnering
Ondertussen schreef ze al drie verhalen neer. “Wat een on-ge-lo-fe-lijk schone eer is het om mensen te bevragen over hun kindertijd, hun eerste job, hoe ze hun echtgenoot leerden kennen, welke opvoeding ze aan hun kinderen gaven, maar ook over hun kleine en grote zorgen, hoe ze tegenslagen te bovenkwamen en hoe ze aankijken tegen verdriet, lijden en dood.”
Niet alleen voor wie vertelt, maar ook voor de lezers van het boek is het verhaal van hun naaste waardevol. Leo liet het verhaal van zijn moeder opschrijven: “Het levensverhaal van mijn moeder is plezant om te lezen en zeer vlot geschreven. ‘Ons moe’ vertelde zelfs zaken die ik niet wist. In het begin vond ze het niet nodig een boek over haar leven te hebben, maar na de gesprekken raakte ze ervan overtuigd dat ze trots mag zijn op haar leven én haar boek.”
De sprong naar hoofdberoep
Eveline vond zo veel plezier in het schrijven van verhalen dat ze besliste haar halftijdse job stop te zetten en zelfstandige in hoofdberoep te worden. Een enorme sprong aldus Eveline: “Veel zekerheden die er vroeger waren, zoals collega’s, een werkplek, een maandelijks inkomen, een groepsverzekering en een uurrooster zijn weg. Gelukkig kan ik rekenen op heel wat steun van familie en vrienden en kwam ik terecht bij de Startersfabriek, waar ik geselecteerd werd voor persoonlijke begeleiding.”
Eigen baas
“In tegenstelling tot sommigen die een eigen zaak starten, omdat ze hun eigen baas willen zijn, was dat nooit mijn drijfveer. Ik zette die stap, omdat ik levensverhalen optekenen een ontzettend boeiend en waardevol idee vind. Natuurlijk is je eigen ‘baas’ zijn ook wel best leuk, omdat je alle touwtjes in handen hebt. Je beslist zelf hoeveel je werkt, wat je zelf doet en uit handen geeft en wat je vraagt voor je diensten.”
“Keerzijde van de medaille is dat je alleen bent om al die beslissingen te nemen en aan het einde van de maand ook nog het spreekwoordelijke schelleke op je boterham moet verdienen. En als het dan eens een tijdlang minder zou gaan, is er geen ‘baas’ of ‘collega’ met de vinger te wijzen, maar kan je enkel de hand in eigen boezem steken.”
Geprikkeld om ook jouw levensverhaal, of dat van je bedrijf, te laten neerschrijven? Alle informatie vind je terug op www.boekvanmijnleven.be
