https___static.nieuwsblad.be_Assets_Images_Upload_2021_12_31_2f292037-301a-43d4-bf00-dcfbaaf0ad7e © IF - Het Nieuwsblad

Oprichter restaurant Oase overleden: “Mensen kwamen er niet alleen voor de keuken, maar ook voor de sfeer”

WONDELGEM - Robert De Clercq, oprichter van het bekende restaurant Oase in Wondelgem, overleed eind november op 70-jarige leeftijd. Robert woonde al een tijdje in Spanje, waar hij een vakantieparadijs had gebouwd. Het restaurant, dat zich momenteel specialiseert in rouwtafels, wordt vandaag uitgebaat door zijn zoon Peter-Alexander.

In 1986 opende restaurant Oase zijn deuren naast het ouderlijk huis van Robert De Clercq. Hij komt uit een familie van grondwerkers, maar hield zelf meer van feesten, van het gastronomische goede leven. Robert knapte twee oude arbeidershuisjes op en maakte er een restaurant van, omgeven door een grote tuin.

Oase was destijds dé plek om te zien en gezien te worden in Wondelgem. “Mensen kwamen er niet alleen voor de keuken, maar ook voor de sfeer”, weet zoon Peter-Alexander De Clercq. “Mijn vader voelde zich als een vis in het water. Hij was een echte entertainer. Gastronomie en ambiance maken, dat waren zijn specialiteiten. Zo heeft hij veel mensen een onvergetelijke avond bezorgd.”

Paradijs onder de zon

Na 10 jaar hard werken in het restaurant, liet Robert Oase over aan zijn zoon en verhuisde in 1997 samen met zijn vrouw Iris naar het Zuid-Spaanse Mijas Costa. Daar begon hij aan een nieuwe droom: “La Perla de Torrenueva”, een domein met negen luxueuze vakantievilla’s.

“Het is een echt paradijs waar mijn vader heel trots op was”, aldus Peter-Alexander. “Ook daar had hij een grote entourage van Belgische en internationale vrienden, die kwamen genieten van het goeie leven. Iedereen ontving hij met open armen.” In Mijas Costa overleed Robert eind november, op 70-jarige leeftijd.

Rouwtafels

Restaurant Oase wordt vandaag gerund door Peter-Alexander en zijn vrouw Nancy, en doet enkel nog rouwtafels. Een schril contrast met de ambiance die er in de jaren ‘80 en ‘90 heerste. Al ziet Peter-Alexander ook wel gelijkenissen: “Uiteindelijk vinden er ook veel mooie momenten plaats”, zegt hij. “Het verdriet kunnen delen, samen zijn met eten en drinken, dat brengt families en mensen samen. Zo zetten we op onze manier het verhaal verder dat mijn vader destijds startte.”

Bron: Max Dedulle – Het Nieuwsblad