Jowan Najar, uitgesproken als ‘Nadjar’ heeft familie in veel landen. Hijzelf is afkomstig uit Syrië, waar hij nog een grote broer en een zus wonen heeft. Ook in Turkije, Duitsland, Noorwegen en Irak heeft hij nog (half-)broers en -zussen. “Mijn papa stierf toen ik vier jaar was”, zegt hij. “Mijn mama is in Irak. Ik hoop dat ze mijn zaak ooit zal zien.”
Najjar, geschreven met twee ‘j’s’ als aanpassing aan de Nederlandse manier van uitspreken, kreeg een vergunning en zal binnen anderhalve week à twee weken openen als alle verzekeringen in orde zijn. Het pitarestaurant is gevestigd op Kattestraat 39, het centrum van Aalst.
“Ik heb er geen spijt van dat ik de keuze heb gemaakt om daar weg te gaan.”
Jowan Najar
“Syrië is eigenlijk een heel mooi land, er zijn kastelen… Maar de oorlog heeft alles stuk gemaakt”, zegt Jowan over zijn vaderland. “Ik woonde in Aleppo en heb veel mensen, vrienden, weten doodgaan door de bommen. Het is er nu iets beter, maar de problemen blijven. Alles is kapot. Op televisie zag ik daar dat België het hart van Europa was, en toen ik een beeld van de stad Brugge zag, besloot ik om weg te gaan van het geweld en naar hier te komen. Het was een zware tocht via Griekenland en Macedonië, maar ik heb er geen spijt van dat ik de keuze heb gemaakt om daar weg te gaan.”
Kleermaker
Hij werkte in Aleppo in een grote kledingfabriek van zijn broer. “Ik deed herstellingen, legde broeken in, werkte met naald en draad en met machines. Hier in Aalst werkte ik eerst in het Sint-Jozefscollege als klusjesman, en ik draaide ook mee in de horeca bij onder meer Pitta Snack Derik waar ik veel bijleerde. Ik begon meer en meer met koken en kreeg complimenten op de schotels”, benadrukt hij. “Daarom ben ik hier. De mensen zijn enorm behulpzaam, zowel de gemeente, als mijn buren. Mijn pita wil ik maken zoals in Syrië en Libanon, de gekruide smaak en de lekkere marinade van daar wil ik meegeven.”
