Het grote voordeel van plastic is meteen ook zijn grootste nadeel: het gaat lang mee. De afvalberg die ontstaat door kunststoffen neemt problematische proporties aan, wat onder andere het leven in zee bedreigt.
Steven De Meester, Sam Debaveye, Sofie Huysman en Jo Dewulf van de onderzoeksgroep Duurzame Organische Chemie en Technologie (Universiteit Gent) namen de volledige milieu-impact van producten en hun materiaalcyclus onder de loep: van de ontginning van ruwe grondstoffen tot en met de afvalverwerking van het voorwerp. Zo berekenden ze het voordeel van een efficiënte opwaardering van kunststofafval.
Daarvoor analyseerden de onderzoekers verschillende scenario’s in de diverse Vlaamse regio’s: in Limburg wordt huishoudelijk kunststofafval dat niet in de PMD-zak hoort, zoals verpakkingsfolies en harde kunststoffen bijvoorbeeld omgezet tot nieuwe producten zoals plantenbakken, tuinmeubelen of paletten.
Uit de resultaten van het onderzoek blijkt dat het recycleren van materialen een efficiënte manier is om grondstoffen te besparen. Een gerecycleerde plantenbak heeft bijvoorbeeld meer dan de helft minder nieuwe grondstoffen nodig dan de traditionele plantenbakken uit nieuw polyester of uit polymeerbeton. OIp die manier kan volgens de onderzoekers de invoer van grondstoffen in ons land met 80% worden teruggedrongen.
Steven De Meester: “In Europa werd in 2011 maar liefst 25 miljoen ton plastic afval geproduceerd, waarvan er ongeveer 15 miljoen ton opnieuw werd gebruikt (±40% gerecycleerd en 60% voor energierecuperatie). De overige 10 miljoen ton belandde op het stort of in het milieu.”
Voor Europese landen zoals België, die zelf over weinig grondstoffenreserves beschikken en afhankelijk zijn van import, biedt duurzame afvalbehandeling met sluiting van materialenkringlopen enorme ecologische en economische kansen. Zo zou nog slechts 20% van de huidige grondstofimport nodig zijn. Omdat kunststoffen in zovele verschillende voorwerpen zitten, is het belangrijk dat iedereen zijn of haar afval goed sorteert voordat het gerecycleerd wordt. Daarna is het de taak van de overheid om in samenwerking met onderzoeksinstellingen en industrie de recyclage zo efficiënt mogelijk te organiseren en de juiste nieuwe toepassingen te vinden voor de juiste materialen.
