Het is vijf voor negen ochtends op een weekdag, en de rolluiken van de Mokabon in de Donkersteeg zijn nog naar beneden. Toch staan er al enkele vaste klanten te wachten tot ze naar binnen kunnen, voor hun dagelijkse kop koffie. Wanneer de deur opent, gaan ze meteen aan hun vaste tafeltje zitten.
“Sommige habitués komen hier al jaren”, zegt Quentin Magnette (33). “Dat is het unieke aan de zaak, het is een soort sociaal huis. Klanten doen er een babbeltje, gaan bij elkaar aan een tafeltje zitten, lezen op het gemak hun krant. Er is geen wifi, dus mensen met laptops komen hier niet binnen. We zijn eigenlijk een bruine kroeg voor koffie.”
Een hippe koffiebar wordt het dan ook niet. “Een tekeningetje in uw latte, dat moet je niet verwachten”, zegt Grace Ischiekwene (32) . “Tegenwoordig is iedereen barista, maar hier blijft iedereen komen voor een simpele no-nonsense koffie. Dat blijft de essentie.”
Er verdwijnt wel een vertrouwd gezicht uit de Donkersteeg. Quentin en Grace nemen Mokabon namelijk over van Tom Duran (70) en Christine Berth (61), die er respectievelijk al dertig en veertig jaar mee bezig zijn. “Voor hen is het tijd om op pensioen te gaan”, zegt Quentin. “Tom brandt nog steeds de koffie in de branderij in Boechout, en zal ons daar nog even in bijstaan. Christine stopt over een paar weken in de zaak, wat Grace verder voor haar rekening zal nemen.”
Opgegroeid boven de zaak
De nieuwe uitbaters zijn absoluut geen onbekenden in de Mokabon, want Grace is de dochter van Christine. “We kennen de zaak goed, ik ben hierboven opgegroeid van mijn derde tot mijn 24ste. Mijn twee zussen en ik hebben er altijd studentenjobs gedaan. We weten wat er voor de klanten belangrijk is, en voor hen is het een geruststelling dat ik Christine haar dochter ben.”
Grace heeft al wat ervaring in de Gentse horeca, van de Charlatan en de 69 tot de Overpoort Bowl en Gent Jazz. De laatste jaren woonde ze echter in Vlaams-Brabant, vanwaar Quentin afkomstig is. “Ik werkte in de vastgoedsector, maar miste iets in een bureaujob”, zegt Grace. “We waren er al even over aan het nadenken om samen te beginnen als zelfstandige, dus we wilden meteen deze uitdaging aangaan. We gaan met onze drie kindjes terug boven de zaak wonen en zijn volop aan het verhuizen.”
100-jarige bestaan
Oorspronkelijk was Mokabon enkel een koffiebranderij, opgericht door de Italiaan Erminio Mazzaro samen met zijn vrouw Bertha. “De koffie werd gebrand in de Donkersteeg en ze maakten ook zelf espressomachines”, zegt Christine. “Na de oorlog zijn ze begonnen met de zaal. Ik ben hier beginnen te werken toen ik 18 was, en blijven plakken. De tijd mag hier wat blijven stilstaan, maar een beetje meegaan met de tijd kan ook geen kwaad. Ik heb er vertrouwen in dat ze dat goed gaan doen, de liefde voor koffie zit in de familie.”
De zaak blijft dan wel grotendeels hetzelfde, het koppel wil wel het merk Mokabon wat bekender maken. “Weinig mensen weten dat we alles allemaal zelf doen”, zegt Quentin. “Dat willen we wat meer uitdragen. Ik blijf deels werken als marketing consultant en ga mijn achtergrond daarvoor gebruiken. Grace is ondertussen al helemaal in de boeken over koffie gedoken. We gaan zeker door tot het 100-jarig bestaan.”
