Entrepreneurship is niet alleen aan de orde in de bedrijfswereld. In andere sectoren -denk aan de sportwereld of aan de culturele sector – is het even belangrijk om te kunnen denken in termen van goed management of tot de verbeelding sprekende marketing campagnes. Tot die bevinding kwam ook de organisatie Lead In, dat entrepreneurship in al zijn vormen wil aanmoedigen en begeleiden. Recent organiseerde het in Gent een boeiende debatavond rond het thema management skills in de culturele sector.
Onder meer de Oost-Vlaamse gouverneur Jan Briers, zelf gepokt en gemazeld bij het Festival van Vlaanderen, kwam er met zijn eigen kijk aan bod. “Dertig jaar al, sinds Patrick Dewael minister van cultuur was, investeert elke nieuwe regering meer dan de voorgaande in cultuur”, aldus Briers. “Dewael had als geen ander begrepen dat een doorgedreven cultuurbeleid -zoals dat van Jack Lang in Frankrijk, zorgde voor een enorme populariteit. Ook op het niveau van de steden en gemeenten werd cultuur doorheen de jaren belangrijker. Ik hoor Sas Van Rouveroy nog altijd zeggen: Als ik geen burgemeester word, word ik schepen van cultuur, wat hij dan ook gedaan heeft. En uiteraard zijn er een reeks grote namen die het gemaakt hebben zoals Ann Theresa De Keersmaeker, Alain Platel, Philippe Herreweghe, Jos Van Immerseel, René Jacobs, Ivo Van Hove, Dries Van Noten, Luc Tuymans en zovele andere Vlaamse artiesten die de wereld veroverden en ons imago maakten. Finaal waren er ook de cultuurmanagers zoals Gerard Mortier, Jan Hoet, Serge Dorny (die nu de opera van Lyon leidt), Chris Dercon, Jan Raes met het Concertgebouw van Amsterdam of de festivaldirecteurs die Pukkelpop, Werchter, Dranouter, Sfinks en noem maar op uit de grond stampten. U hoort de namen, u ziet hun gezicht, maar allemaal zweven ze rond hun zestigste verjaardag. Waar staat de nieuwe generatie? Ze komen langzaam bovendrijven, jonge vrouwen en mannen die begrepen hebben dat de nieuwe generatie een beleving wenst, een collectieve ervaring, emotie, of een festival. Die enorme veranderingen vormen één van de grote uitdagingen voor de huidige en toekomstige cultuurmanagers. Ze moeten emotie weten te leggen in een intiem Bachconcert in de middeleeuwse Sint-Baafsabdij of een concert kunen organiseren met Dimitri Vega en Like Mike.”
Op de vraag of de cultuurhuizen zullen overleven of verdwijnen, wist Briers dit: “Hun soms saaie imago moet er uit. Er is hard gewerkt aan een vitale, slagvaardige, financieel gezondere sector, maar we moeten ons zelfkritisch durven opstellen en telkens opnieuw de culturele waarden durven herdefiniëren. Ik zie de jonge multiculturele elite nog niet in onze cultuurhuizen en het artistiek aanbod blijft overwegend wit. Bijna de helft van de Antwerpse en Gentse jeugd is niet wit. Dit wordt misschien wel onze grootste uitdaging. Tenslotte moeten we blijven hameren op het belang van deelname aan cultuur in onze scholen. Deelname aan kunst en cultuur ontwikkelt de creatieve talenten van onze jongeren. Zo verruimen en verrijken hun denkkaders: in onze kenniseconomie is dat goud waard. Maar cultuur beleven is ook van levensbelang voor de sociale cohesie, voor ons welzijn, voor de versterking van het individu. Zeg maar dat cultuur ervaren bijzonder goed is voor onze gezondheid.”
