Hoe kijk je terug op afgelopen jaar? Welke impact heeft corona gehad op jullie activiteiten en de geplande groei van 30%?
Corona heeft vooral een impact gehad op mijn persoonlijke manier van denken. Ik ben iets banger geworden in het ondernemen. Het is niet meer zo vanzelfsprekend dat je alles zelf in handen hebt. Er gebeuren soms dingen waar je staat naar te kijken met zware gevolgen. De eerste twee maanden voelden we de crisis heel hard aangezien de restaurants sloten en we niet meer konden leveren aan de groothandel. Gelukkig kon de afname door de retail dit grotendeels compenseren. Zo werd er heel wat meer ‘gesnackt’ thuis wat zorgde voor een omzetgroei van 14%.
De verhoopte groei van 30% door nieuwe exportmarkten aan te boren, kwam er dus niet.Toch hebben we de hoop op verdere doorbraak in het buitenland, naast de 18 landen waar we nu al actief zijn, niet opgeborgen. Inmiddels namen we zelfs iemand extra in dienst die zich hierop zal focussen. Daarnaast hebben we de overige tijd goed benut om te innoveren en nieuwe producten op punt te stellen.
Er waren plannen om een nieuwe fabriek te bouwen? Hoe zit het daar inmiddels mee?
In de eerste plaats heeft dit mij erg veel slapeloze nachten en stress bezorgd. Ik ben namelijk als enige aandeelhouder van mijn bedrijf en wil dat graag zo houden. Een dergelijke investering doen in een onzeker jaar als 2020 is niet gemakkelijk. Ik besloot daarom alles met een jaartje uit te stellen, toen zich plots een fantastische opportuniteit voordeed. Er kwam een huurpand vrij van een voormalig visbedrijf in Lokeren, dat overgenomen was door een Nederlandse groep. De productieruimte is er al geschikt voor voeding en ook de flow zit quasi goed, waardoor we bijna niets moeten verbouwen en er deze zomer al operationeel zouden kunnen zijn.
Dat was een enorme last die van mijn schouders viel. Ik denk ook dat de mensen rondom mij dit gevoeld hebben. Het lijkt of iedereen een tweede adem gevonden heeft en we nu samen vooruit kunnen. Zo groeien er een aantal mensen door vanuit Eeklo. Daarnaast zoeken we ook nog 12 arbeiders en een drietal bedienden voor de nieuwe vestiging in Lokeren.
Het stilvallen van de toevoer van garnalen was een groot probleem. Doet dit je nadenken over bepaalde invoerstromen van goederen?
Dit heeft uiteraard omzetverlies gegenereerd, maar we hebben hier heel open over gecommuniceerd naar onze klanten en zij begrepen dit goed en zijn hier vlot in meegegaan. Tuurlijk doet je dit nadenken over je leveranciers uit het buitenland, maar de grijze garnalen worden nu eenmaal gepeld in Marokko. Het geeft je vooral het gevoel dat je met je rug tegen de muur staat. Je hebt geen controle over zo’n situaties en dat is als ondernemer niet altijd gemakkelijk.
Wat was de impact van covid-19 op jullie medewerkers?
Ik zie bij mijn medewerkers dat ze het moeilijk hebben met het feit dat er niet uitgekeken kan worden naar vakanties of leuke activiteiten. Gelukkig word je daar natuurlijk niet van. Covid zelf hebben we op enkele gevallen na redelijk goed buiten weten te houden. Zelf raakte ik in oktober wel besmet. We hebben toen meteen alle 40 medewerkers laten testen. Ik ben ook vier weken thuis geweest. De collega’s hebben toen mijn taken overgenomen en mijn medewerkers hebben echt het bedrijf recht gehouden. Je merkt op zo’n momenten dat mensen klaar staan om te helpen en solidair zijn met elkaar.
In het vorige interview had je het gevoel dat de overheid de middelgrote bedrijven een beetje vergeet in haar steunbeleid. Denk je hier nog steeds zo over?
Elke vrijdag denk ik: nu gaat er iets gebeuren, maar dan verschiet ik opnieuw dat er geen nieuwe perspectieven komen op economisch vlak. Wij zijn als leverancier voor de retail nog bij de gelukkigen, maar ik denk dat het voor veel bedrijven en sectoren schrijnend is. Ik heb het een beetje moeilijk met hoe weinig info er meegegeven wordt of hoe weinig doelen er gesteld worden. Ik heb het gevoel dat we vastzitten zonder zicht op verbetering.
Binnen TNS Food hebben we alleszins niets van de overheid gevoeld. De beroepsorganisaties blijven wel vragen hoe het met ons gaat en wat ze kunnen doen, maar van de overheid kan ik niet zeggen dat we iets van steun gekregen hebben. Zo kon ik geen mensen op werkloosheid zetten, ook al daalde onze omzet. Eigenlijk hebben we geluk dat bij ons alles redelijk goed verlopen is, want ik weet niet tot wie ik mij had moeten richten als dat niet zo was geweest. Ik vermoed dat andere zaakvoerders dit gevoel met mij zullen delen.
Een jaar lang coronamaatregelen en extra veel zorgen voor je bedrijf, wat doet dat met een mens?
Ik ben het zo beu (lacht). Ik werk heel graag, maar zo eens ’s avonds thuiskomen en niet moeten koken of eten afhalen… De babbels zijn ook anders. Mijn kinderen kunnen niet naar school, niet gaan sporten. Het leven is niet zoals het zou moeten.
Mocht je jezelf een jaar geleden advies kunnen geven, wat zou je dan zeggen?
Dat ik minder moet stressen over dingen en sneller durven zeggen tegen mensen als ik iets niet aandurf. Neem nu de grote investering in een nieuw gebouw. Wat als door Corona de omzet die nodig is om zo’n investering terug te betalen er niet komt, wat gebeurt er dan? Deze vragen spookten elke nacht door mijn hoofd, maar ik durfde ze niet uit te spreken omdat ik bang was zwak over te komen.
Wat wil je nog meegeven aan andere ondernemers in deze vreemde tijd?
Wees voorzichtig! Als je buik aangeeft dat er iets niet klopt, bekijk het dan nog meer dan je voor de pandemie zou gedaan hebben. Maar geloof daarnaast nog steeds in het ondernemerschap, want met de nodige flexibiliteit kunnen we nog steeds slagen in onze doelen.
Lees hier het vorige interview met Daphne Aers 1 jaar geleden.
