Wie elke dag een paar websites bezoekt, herkent ongetwijfeld de boodschap dat “er gebruik wordt gemaakt van cookies”. Die zijn bedoeld om het surfgedrag van internetgebruikers in kaar te brengen. Bij een bezoek aan ene Europese website zouden gemiddeld elke keer 34 cookies in werking treden.
Bedrijven gebruiken die cookies om big data te verzamelen rond het surfgedrag, maar vergeten daarbij wellicht al te vaak de Europese privacyrichtlijn die onder meer ook de eis inhoudt dat bedrijven die cookies gebruiken voorafgaandelijke de toestemming moeten vragen aan de internetgebruiker om zijn surfgedrag in kaart te brengen.
De Europese Commissie gaf timelex , een Brussels advocatenkantoor dat gespecialiseerd is in technologie, intellectuele eigendom, media en e-business de opdracht om te verifiëren in hoeverre en op welke manier de richtlijn in de lidstaten geïmplementeerd werd.
“Onze bevindingen geven aan dat de regelgeving en de implementatie ervan nog geruime tijd zal achterlopen op de technologische innovatie”, zegt Hans Graux. “Er is duidelijk nood aan het harmoniseren van de verschillende nationale wetgevingen en zowel telecomproviders als softwarebedrijven hebben nog een hele weg af te leggen als ze aan de Europese richtlijn willen beantwoorden om de privacy beter te beschermen.”
Niet alle cookies hebben een negatieve impact op de privacy. Maar doordat de doorsnee gebruiker geen helder inzicht heeft in het gebruik van de cookies op zijn computer kan de privacy snel in het gedrang komen.
Het is daarom volgens Hans Graux van groot belang dat ondernemingen meer rekening gaan houden met de Europese wetgeving en ervoor zorgen dat ze uitdrukkelijk de toestemming vragen van de gebruiker.
Indien de wetgever de privacy efficiënt wil beschermen, dan moet er naast een grotere harmonisatie in regelgeving en toezicht volgens Hans Graux ook naar technologische oplossingen worden gezocht. “Ook bij spam-mails hebben de meeste consumenten immers vooral een terugloop in het aantal spamberichten gemerkt als gevolg van verbeteringen in spamfilters, eerder dan door de verstrenging van het wetgevende kader. Ook voor cookies zou men zich de vraag kunnen stellen of er niet meer vooruitgang zou kunnen worden geboekt door het stimuleren van agressievere cookiesfilters, eerder dan door strengere regelgeving. De regelgeving en de implementatie ervan zal immers steeds op de technologische innovatie achter lopen. Deze ontwikkeling biedt in ieder geval kansen aan gespecialiseerde technologiebedrijven.”
