Een toog, vijf tafels, twintig stoelen en een roos boven de ingang. De bloem verwijst naar de naam van het café, al weet niemand écht hoe de donkerbruine kroeg ooit aan die naam gekomen is. “Vroeger heette het café In de roos”, zegt Wilfried.
Niet hij, wel zijn café is het middelpunt van de festiviteiten. “Honderdvijftig jaar lang al wordt de kroeg uitgebaat door familie van Wilfried”, vertelt archivaris Paul De Vendt van ’t Sents archief. “In de tijd toen schepen nog in het Zwin konden aanmeren, was er al sprake van een drietal cafés in de buurt van de wijk Celie. Twee ervan hebben de tand des tijds niet overleefd. Het café dat nu De Roos heet werd in 1849 uitgebaat door Catharina Buysse. Toen zij in 1873 naar Eeklo verhuisde kwam Bernard Van Canneyt in het café. Wilfried is een achterkleinkind van Bernard.”
Van de koeienstal naar de toog
Wilfried is geboren en getogen in De Roos. “Ik stond al achter de toog nog voor ik geboren werd”, lacht de man. “Ik combineer de toog met de stal, want in de voormiddag kweek ik nog een dertigtal koeien. Als ik daarmee klaar ben, omstreeks 15 uur, gaat mijn cafédeur open.”
De toog in de schaduw van Celiebrug zit vaak vol. “Er zijn heel wat fietsers die langs het Schipdonkanaal rijden en even stoppen voor een verfrissing. Velen van hen ken ik niet van naam, wel van gezicht.”
Zondag om 14.30 uur komen het gemeentebestuur en de bewoners uit de wijk Wilfried een bezoekje brengen. “Het wordt een straf feestje hebben ze mij verteld”, besluit Wilfried. “Ik weet absoluut niet wat mij te wachten staat. Al hadden ze het beter in de zomer gedaan. De kans op mooi weer was een stuk groter geweest.”
