Het staat in grote letters op de etalage van Proxy Delhaize op de Kouter: alle dagen open van 8 tot 20 uur. “In een dorp heeft zoiets weinig zin, maar in een toeristische zone in het centrum van een grote stad is dat bijna een must”, zegt Bert Lambregts (43). Twee jaar geleden nam hij hier de franchise over van een vorige zelfstandige.
“Ik heb een tienjarig huurcontract bij Delhaize, dat het pand zelf huurt van de eigenaar”, vertelt hij. “Als franchisehouder heb ik zelf de inrichting bekostigd. Alleen het uithangbord buiten is van de winkelketen. Ik koop al mijn producten bij Delhaize maar mag wel eigen accenten leggen. Zo vind je hier lokale biertjes en mosterd van Tierenteyn. En uiteraard profiteer ik mee van de goede reputatie van de keten en de reclame die men voert.”
Toch waren de afgelopen jaren best lastig. “Toen ik de zaak overnam, hadden de coronalockdown en de komst van Albert Heijn naar de Kouter er stevig ingehakt. En dan moesten de energieprijzen nog uit hun dak gaan.”
Door al die obstakels zag de winkel de wekelijkse omzet met 20 procent dalen, van 160.000 naar 120.000 euro. “We maken net geen verlies”, aldus Lambregts. “Maar nu de elektriciteitstarieven weer zijn afgekoeld, hebben we het onder controle. Er zijn geen gedwongen ontslagen gevallen.”
Student wordt gerant
De Proxy Delhaize op de Kouter is niet de enige winkel van Bert Lambregts. Hij heeft er acht, waarvan nog twee in Gent: de winkels in de Poel en in de Fabiolalaan, bij het Sint-Pietersstation. “Omdat de winstmarges per winkel kleiner zijn geworden, is het aangewezen om verschillende winkels te runnen”, zegt hij.
Op dit ogenblik heeft een tiental van zijn werknemers op de Kouter een vast contract. Zij worden aangevuld met drie flexi-jobbers. Daarnaast kan worden geput uit een poule van een twintigtal studenten. “Ik werk graag met studenten: ze zijn ideaal om gaten op te vullen en werken vaak graag op zondag”, zegt Midas Mattens, die als gerant de dagelijkse leiding heeft op de werkvloer.
“Zes jaar geleden ben ik hier beginnen te werken om mijn studentenkot te kunnen betalen”, zegt hij. “Ik heb mijn studies niet afgemaakt en kreeg hier meteen een vast contract als drankverantwoordelijke.”
“Dat je op je 27ste al bent opgeklommen tot gerant, dat zou niet kunnen in een supermarkt die door Delhaize zelf wordt beheerd, Midas”, zegt de franchisehouder. “Klopt”, zegt Midas. “En ik werk ook liever in een klein, enthousiast team dat alles mag doen, niet alleen de rekken vullen of aan de kassa zitten. Dat kan makkelijker in een zelfstandige winkel.”
Toch begrijpt hij de bezorgdheid bij het personeel van supermarkten die straks zullen moeten functioneren onder een zelfstandig regime: “Die mensen mogen niet naïef zijn. Ze zullen zich flexibeler moeten opstellen.”
Overname
Bert Lambregts begrijpt waarom de directie van Ahold-Delhaize tot de ingreep heeft beslist. “Op deze manier probeert ze de toekomst van Delhaize veilig te stellen. Er zijn nu eenmaal te veel warenhuisketens die op hun beurt te veel winkels hebben. De concurrentie is groot.”
Vreest hij dan niet dat er voor sommige van de 128 Delhaize-winkels simpelweg geen franchisehouder zal worden gevonden? “Dat denk ik niet”, zegt hij. “Het gaat immers bijna uitsluitend over grote supermarkten die door hun omvang een behoorlijke omzet draaien.”
Heeft hij zelf interesse om een van de drie grote Gentse Delhaizewinkels over te nemen? Hij glimlacht. “Mmmm, misschien …”
