Bart Gees is al veertig jaar lang het gezicht van de gelijknamige dagbladhandel en later ook de feestwinkel in Kerksken. Die verjaardag vierde hij onlangs met zijn klanten, vrienden en familie. Hij is daarmee de vierde generatie die de familiezaak nu uitbaat. “De zaak moet al zeker 120 jaar bestaan”, begint Bart zijn verhaal. “De vroegste factuur die ik heb teruggevonden dateert al van 1904. Ook die verjaardag hebben we nu gevierd.”
Het was Frans Gees, de overgrootvader van Bart, die de grondstenen van de familiezaak heeft gelegd. “Vermoedelijk was hij al voor 1900 actief. Mijn overgrootvader was begonnen als schilder en hij had al een handelszaak op de locatie waar nu nog altijd de dagbladhandel is”, gaat Bart verder. “Rond 1910 moet mijn grootvader Felix dan de zaak overgenomen hebben. Hij deed al de boekhouding voor zijn vader en was ook schilder van beroep. Hij breidde de zaak verder uit met decoratiemateriaal en speelgoed.”
Vanaf 1958 komt Denise, de mama van Bart in beeld als opvolgster om de zaak verder uit te baten. “Zij was getrouwd met mijn papa Jan, maar de gezondheid van mijn vader liet het niet toe om de winkel verder te zetten. Het was onder haar impuls dat er ook potten en pannen, voeding en verkleedkledij werd verkocht in de winkel. Later met de opkomst van de grote speelgoedwinkels is ze gestopt met speelgoed te verkopen, maar in 1971 zijn de kranten erbij gekomen”, zegt Bart.
Studies boekhouden
Ook Bart wist al snel dat hij de zaak wou verderzetten. “Mijn moeder zag dat eerst niet meteen zitten. Ik moest van haar eerst studeren en ben uiteindelijk boekhouding gaan volgen. Ik wist wel al van kinds af aan dat ik de winkel op een dag zou overnemen. Ik hielp van toen al mee.”
Intussen is Bart ook zelf al veertig jaar actief. “Ik heb in al die jaren toch steeds vernieuwend proberen zijn. Wat niet werkt verdwijnt en wat wel werkt nam ik erbij. Zo heb ik in 2001 de feestwinkel geopend in een gebouw iets voorbij de krantenwinkel. Daar verkoop ik ook vuurwerk. Je moet jezelf steeds blijven heruitvinden om rendabel te zijn”, zegt Bart. “Met enkel kranten kom je er vandaag niet meer.”
Voorlopig denkt de uitbater nog niet aan stoppen. “Ik zou nog vijf jaar moeten werken voor ik wettelijk op pensioen kan gaan, maar eigenlijk kijk ik niet uit naar die datum. Ik doe dit nog altijd graag, ook al is er de laatste jaren veel veranderd. Ik zal wellicht ook de laatste generatie zijn. Kinderen die de zaak kunnen overnemen heb ik niet. Ik wou de zaak eigenlijk al eerder overlaten, maar toen kwam Jonas hier stage lopen en hij had ambitie om de zaak op termijn over te nemen. Toen heb ik gezegd dat ik nog verder ging doen om hem op te leiden.”
‘Tetjen’
‘Dagelijks ontvangt Bart nog zo’n tweehonderd tot driehonderd klanten. “Toch is het tegenwoordig lastiger. Ik voel mij vaak een crimineel omdat ik tabak verkoop en lotjes van de Nationale Loterij verkoop. Ook met het vuurwerk wordt de regelgeving steeds moeilijker. De laatste tien jaar heb ik al meer controle gehad dan de dertig jaren daarvoor”, aldus Bart.
Voor de verjaardag van de familiezaak lieten Bart en zijn medewerker Jonas nu een speciaal bier op de markt brengen. “We verkopen dat hier exclusief in de winkel tot zolang er interesse in is. We hebben het de naam Tetjen gegeven. Verwijzend naar de bijnaam van mijn grootvader. Dat is en dialect voor klein ventje. Klanten zeggen tot op vandaag nog steeds dat ze bij Tetjen gaan als ze naar de winkel komen. Ik ben alvast blij dat er voor de toekomst zekerheid is voor de winkel. Al zal het wel raar zijn als ik hier ooit vertrek, want deze winkel is nog het authentieke gebouw van mijn voorouders”, besluit Bart.
