“Er is een tijd van beginnen, en er is een tijd van stoppen.” Een man van de grote verklaringen zal Filip Illegems nooit worden, ook niet nu hij zijn frietkotje aan het Groot Vleeshuis na meer dan dertig jaar overlaat. Maar reken maar dat de overname groot nieuws is in Gent.
Frituur Bij Filip is een begrip bij de Gentenaars. Iedereen is er welkom voor het authentiekste pakje friet van de stad, zonder tralala en gebakken in ossenvet. Een Gents klapke krijg je er gratis bij. Filip kijkt al een tijdje uit naar zijn pensioen, maar wou nog een paar jaar voortdoen.
De beslissing is nu genomen. Frituur Bij Filip is verkocht aan Lieven De Smet (57), een bekend horecaondernemer uit Gent. De overname is getekend, De Smet neemt het huurcontract over. Over twee jaar neemt zijn 16-jarige zoon Hendrik De Smet de frituur over.
Buggy
Tot het zover is, staat Filip nog elke dag te bakken aan het Groot Vleeshuis. Het is een gedroomd einde voor de friturist. “Het is bijna tijd voor mijn pensioen, maar ik wil er geen begrafenis van maken.” Filip is vrie content dat iemand die hij goed kent het overneemt. “Dat had ik nooit durven hopen.”
De jonge Hendrik popelt om te beginnen. “Ik moet eerst mijn school afmaken. Maar op mijn 18e wil ik beginnen in de frituur.” Hij volgt nog school op het Sint-Lievenscollege, maar draait nu al op zondagen mee in de frituur. “Veel klanten kennen mij al. Het is daar plezant werken. Je bent de hele tijd met de mensen bezig.”
De zestienjarige lijkt in de wieg gelegd om het frietjesmonument over te nemen, bijna letterlijk. “Mijn papa neemt mij al sinds mijn tweede elke week mee naar Filip. We parkeerden altijd in de Burgstraat en reden met de buggy naar Filip. Ik kende de route zo goed dat ik de weg wees om te tonen dat ik frietjes wou eten.”
Zijn favoriete bestelling? “Een grote met stoverijsaus en een saté of een garnaalkroket. Als het maar goeie kwaliteit is.”
Geheimen
Hendrik wordt nog maar de derde uitbater van het bekende frietkot. De traditie van Bij Filip gaat terug tot Gust, de oom van Filip. Die begon te bakken in een caravan aan de Groentenmarkt. Filip zei zijn job bij Volvo Cars in 1991 op om de frituur over te nemen.
Nadat het Groot Vleeshuis werd gerestaureerd, nam Filip zijn plaats in een van de penshuisjes in. Hij zou nooit meer weggaan. “De volgende dertig jaar zijn nu ook gegarandeerd”, zegt Lieven De Smet. “Filip zal een goede leermeester zijn voor Hendrik. Hij is een heel nuchtere, eerlijke mens. Iedereen kent hem, maar ik ken niemand die ooit kwaad was op hem.”
“Er is enorm veel veranderd op die dertig jaar”, zegt Filip. “Vooral het aantal toeristen is de laatste tien jaar echt toegenomen.” Echt grote frietgeheimen heeft hij Hendrik niet te leren. “Het belangrijkste is dat de frieten goed gebakken zijn en dat je een beetje kan babbelen met de mensen.”
En de naam? Wordt Bij Filip dan Bij Hendrik? “Oei, daar moeten we eens over nadenken”, lacht Hendrik. “Het is zo’n begrip, maar misschien zou het wel leuk zijn.”
