Mechelaar Kristof Van Praet was gepassioneerd door de horeca, had een eigen zaak en werd later vertegenwoordiger. Maar toen hij in 2020 een workshop lepelsnijden volgde, ontdekte hij een verborgen liefde voor hout. “Ik vond het meteen fantastisch hoe je met het hout nieuwe dingen kon creëren. In mijn vorige job miste ik wat voldoening. Die kreeg ik wel bij het maken van houten voorwerpen”, vertelt hij.
En dus startte Kristof met zijn eigen zaak. “Ik volg al een tijdje een starterstraject en huur sinds begin dit jaar een atelier in Brandwerk, de voormalige brandweerkazerne in de Dageraadstraat. Hier leerde ik mezelf de kneepjes van het vak aan, want ik volgde er nooit eerder een cursus voor. Sinds oktober lanceerde ik een webshop en sta ik op marktjes. Binnenkort kan je de spullen die ik maak ook kopen op verschillende kerstmarkten, zoals die in Lier.”
(De tekst gaat verder onder de foto)
Dat doet de Mechelaar onder de naam Studio Mazosjiek. “Ik was met collega’s aan het brainstormen over een naam”, vertelt hij. “Omdat ik heel vaak met mozaïekpatronen werk, gingen we op zoek naar een naam die daar verband mee hield. Plots zij iemand om te lachen ‘Mazosjiek’, verwijzend naar de reactie van mensen als ze iets mooi zien. Hoewel het eigenlijk grappend bedoeld was, bleef ik erover nadenken. En hoe meer ik erover nadacht, hoe beter ik de naam vond.”
Recuperatiehout
In zijn atelier maakt Kristof nog steeds houten lepels. Maar hij maakt ook kunst- en decoratieobjecten en heel handige zaken zoals onderzetters en bijzettafeltjes. Hij produceert ook houten oorbellen. “Dat alles doe ik met recuperatiehout”, vertelt hij. “Heel veel hout dreigt verbrand of vernietigd te worden. Nochtans is ook dat zogenoemde afvalhout vaak nog perfect bruikbaar en van heel goede kwaliteit. Dat wil ik bewijzen door het hout een waardevol tweede leven te geven.”
(De tekst gaat verder onder de foto)
Voor het hout doet Studio Mazosjiek een beroep op Recuplan op de Battelsesteenweg. Daar worden houtoverschotten verwerkt zodat ze opnieuw bruikbaar zijn. “Het leuke is dat achter mijn duurzame producten dus vaak een interessant verhaal zit”, zegt Kristof. “Zo maakte ik een tafeltje van een houten vloer uit een gebouw in Leest en worden de lepels gemaakt van een omgevallen boom. Ook de oude eiken vloer van de voormalige brandweerkazerne zal verwerkt worden.
Lees ook: Recuplan in top vijf van ‘Het Product van Mechelen’: “Materialenafdruk moet kleiner worden”Startende ondernemers
Met zijn atelier kan Kristof in principe nog zeker tot het einde van 2025 in Brandwerk blijven. “Tenzij het gebouw al eerder instort”, grapt hij. De oude brandweerkazerne is tot op de draad versleten en de site krijgt op termijn een nieuwe definitieve invulling. Tot dan is het een plek waar startende, vooral creatieve, ondernemers een plek vinden.
