Tinne en Olivier denken in 2003 de eerste keer aan hun droom: chambres d’hôtes uitbaten in La Douce France. Ze trekken op studiereis naar Frankrijk om er enkele panden te bezichtigen. Dat doen ze een tweede keer na hun huwelijk in 2005, maar het idee moet nog verder rijpen.
Verenigde Staten
In 2008 krijgen Tinne en Olivier de kans om vijf jaar te gaan werken in de Verenigde Staten. Ze vertrekken met hun kinderen Celle en Sieke naar de buurt van Washington DC. “Op een koude zondagnamiddag in 2013 waren de kinderen met hun Amerikaanse vriendjes buiten aan het spelen, terwijl wij bij het haardvuur grasduinden door de immobiliënadvertenties in Zuid-Frankrijk”, zegt Olivier. “Ons oog viel op een prachtig pand in Montmoreau-Saint-Cybard. We keken elkaar aan en wisten het allebei meteen: dat zou onze Chambres d’Hôtes worden. Twee weken later bevestigde een bezoek ons buikgevoel.” Paul en Agnes, de ouders van Tinne, zijn meteen zo gecharmeerd dat ze mee in het avontuur te stappen.
Montmoreau is een charmant Frans dorpje, gelegen in de zuidelijke Charente, niet zo ver van Angoulême, een stadje dat stripfanaten kennen omdat daar het belangrijkste stripfestival van Europa wordt georganiseerd. In het domein Les Mirandes kun je terecht in een van de vier kamers of drie gites.
Olivier noemt meteen de omgeving en de authenticiteit als sterke punten van Les Mirandes. “De mensen kunnen hier iets ontdekken dat nog heel authentiek is”, zegt hij. “Dan heb ik het niet alleen over ons domein Les Mirandes – het manoir dateert uit 1850 – maar over alles wat hier te zien en te beleven valt. We zitten hier in een authentiek stukje Frankrijk waar het toerisme nog op een laag pitje staat. Dat is heel fijn, want mensen die de streek komen ontdekken, worden er meteen verliefd op, precies omdat ze nog authentiek is.”
“Naast die authenticiteit is er ook de diversiteit van de streek”, zegt Olivier. “We zitten in de zuidelijke Charente, op de grens met Dordogne en niet ver van de Gironde. In welke richting je ook vertrekt, je ziet steeds heel verschillende landschappen.”
Driehoek van de goede smaak
Een keer of vier per jaar organiseren Tinne en Olivier een culticulinair arrangement. “Ik neem de mensen dan een week mee op ontdekkingsreis in de buurt”, zegt Olivier. “Ik toon de gasten de streek, maar laat hen die vooral ook proeven. We zitten met les Mirandes echt in de driehoek van de goede smaak tussen Cognac, Bordeaux en Périgueux. We hebben hier dus lekker eten en drinken in overvloed. Het is fijn om onze gasten al die smaken te leren kennen en hen kennis te laten maken met authentieke zaken zoals een tonnellerie waar ze de eiken vaten maken, gevolgd door een bezoek en proeverij in een distillerie waar ze de cognac maken, of een wijnhuis in Saint-Emilion dat al elf generaties in handen is van dezelfde familie.”
Papierporselein
Tinne maakte al furore als keramiste voor het gezin in Les Mirandes stapte. Ze heeft op het domein nog steeds haar atelier en organiseert er ook vijfdaagse workshops. “Als keramiste ben ik de jongste tien jaar vooral bezig met papierporselein”, zegt Tinne. “Dat is een heel speciale techniek waarbij je papier mengt in het porselein. Zo krijg je een materie die mij enorm ligt en waarmee ik enorm graag werk, omdat je meer vrijheid hebt als kunstenaar. De resultaten neigen dikwijls meer naar papier- of textielachtige structuren. Tijdens mijn vijfdaagse workshops leren de mensen een stuk of zes verschillende technieken. Ik leg het uit, doe het voor en daarna kunnen de deelnemers zelf experimenteren. We zijn telkens de hele dag aan het werk, maar de workshopweek is ook een culinaire verwennerij. Olivier kookt de hele week, we bieden de deelnemers ontbijt, lunch en diner aan. Die combinatie van de workshops en het culinaire, maakt deze workshop ook uniek.”
Aan elke workshop kan maar een beperkt aantal mensen deelnemen, hij is bijzonder populair en trekt kandidaten aan van over de hele wereld, zelfs voor volgend jaar zijn er nog nauwelijks vrije plaatsen.
Tinne is overigens geselecteerd voor een van de meest prestigieuze keramiekwedstrijden: de biënnale Blanc de Chine. “Dat is een biënnale in China waar het echt draait om porselein dat minstens 50% wit is”, zegt ze. “Ik ben een van de 165 mensen die wereldwijd zijn geselecteerd. We zijn maar met drie Belgen. Uit die selectie worden uiteindelijk negen winnaars gekozen.”
Belgen in Frankrijk
Tinne, Olivier en hun kinderen Celle (19) en Sieke (16) zijn ondertussen helemaal geïntegreerd in Montmoreau.
Celle heeft net zijn voorbereidend jaar voor de Koninklijke Militaire School achter de rug en kan er binnen een paar weken beginnen aan zijn opleiding tot officier piloot. Sieke zit ook op school en doet aan atletiek, waarin ze sterke resultaten behaalt. “Net nog werd ze nationaal kampioen speerwerpen in de schoolsportcompetitie”, zeggen de fiere ouders.
Olivier werd onlangs verkozen tot voorzitter van het handelaarsverbond in de gemeente en is er zelfs al twee jaar gemeenteraadslid. “Burgemeester worden zit er niet in, omdat ik de Belgische nationaliteit houd”, zegt hij lachend. “Dat we Belgen in Frankrijk blijven, is toch een beetje onze fierheid. We waren graag in de Verenigde Staten en wonen ontzettend graag in Frankrijk, maar we zullen altijd Belgen blijven.”
“We zijn niet uit België vertrokken omdat we er ongelukkig waren,” zegt Tinne. “Wij hebben gewoon onze droom nagejaagd en dat is een heel ander vertrekpunt dan mensen die vanuit ontevredenheid vertrekken. Nu denken we wel dat we nog heel lang in Frankrijk blijven wonen, maar we zien wel wat de toekomst brengt.”
