Begin deze maand kwam het sluimerde conflict aan de oppervlakte. Op de jaarlijkse aandeelhoudersvergadering maakten de drie dochters van de in 2015 overleden broer van Frédéric duidelijk dat hun oom de macht definitief moet overdragen. Ze weigerden hem kwijting te geven, waarmee ze aangeven dat hij zijn voorzitterstaken in het afgelopen jaar niet goed heeft uitgevoerd.
Voor Frédéric van der Kelen moet het gevoeld hebben als een kaakslag. De man was liefst 52 jaar CEO van de brouwerij, sinds hij in 1969 het roer overnam van zijn vader. Onder zijn leiding vaart Haacht een eigenzinnige koers. De groten der aarde probeerden ‘zijn’ familiebedrijf meermaals in te lijven, Van der Kelen voorkwam het telkens weer. Piedboeuf uit Jupille kwam het dichtst, maar nadat het fuseerde met Artois tot Interbrew, staakten ook zij hun pogingen om Van der Kelen buiten te werken.
“Ik ben hier en ik blijf hier, of u dat nu leuk vindt of niet.” In 2017 antwoordde de pater familias strijdvaardig op de vraag van een aandeelhouder of het geen tijd was om een stap opzij te zetten. Drie jaar later deed hij het toch, naar verluidt met tegenzin. Sinds november 2020 heeft zoon Boudewijn de dagelijkse leiding in handen. Van der Kelen werd voorzitter van het bestuur.
Ontslag
De schaduw bleef hangen en leidde deze week tot een ontslag. Juridisch en vastgoeddirecteur François Monfils stopt er na 24 jaar mee. Hij is tevens de man van Edith van der Kelen, één van de drie zussen. In De Tijd doet de woordvoerder van de brouwerij geen poging om het te verbloemen. “De oorzaak van de beslissing zijn de meningsverschillen tussen de beide aandeelhoudersfamilies.”
Het lijkt op een open conflict, maar dat betwist Deminor, het juridische adviesbureau dat de zussen bijstaat. “Wij voeren geen strijd. Er is een open debat en dat doet het bedrijf geen kwaad. De koers is de voorbije dagen omhooggeschoten”, zegt Bernard Thuysbaert van Deminor. Hij beklemtoont dat zijn cliënten Boudewijn niet beschouwen als de loopjongen van zijn vader. “Hij heeft destijds meegeholpen aan de machtsoverdracht. Maar nu corona achter ons ligt, is het tijd om werk te maken van een sterk businessplan, meer openheid en meer onafhankelijke bestuurders.”
Brouwerij Haacht liet in De Tijd optekenen dat het proces naar transparantie “al twee jaar geleden in gang is gezet”. Ook de raad van bestuur zal blijven evolueren, maar “met respect voor het verleden”.
Generatiewissel
Een moeizame generatiewissel komt wel vaker voor, weet Johan Lambrecht, professor aan de KU Leuven en expert in familiebedrijven. “Het is verstandig om te anticiperen en de overdracht tijdig te regelen.” Dat kan met een charter waarin de familie een eigenaarsvisie en duidelijke spelregels opstelt. Bij een familiebedrijf komen altijd emoties kijken. “Dat is goed, maar je moet ze ook zien te beheersen.” Toch heeft maar één op vijf een charter. De brouwerij werkt daar nu aan. Te laat, vreest Lambrecht. “Je moet het opstellen op een onverdacht moment. Vóór de netelige kwestie zich aandient.”
Over Van der Kelen wil en kan de professor zich niet uitspreken. “Ik ken de case niet.” Maar doorgaans trekken familiale directieleden zich het best terug uit het operationele als ze in de 60 zijn. “De opvolger is dan wellicht een gevorderde dertiger. De leeftijd waarop de volgende generatie zich wil laten geleden. Gebeurt dat niet, dan kan er wrevel ontstaan en krijg je een generatieconflict.”
