Middenjury
Ondanks het feit dat Sandra geen diploma secundair onderwijs heeft schopte ze het op goed twintig jaar tijd tot een succesvolle onderneemster. Straf. Heel straf! Maar waarom maakt een mens zijn middelbare school niet af? “Ik ben gestopt na het vijfde middelbaar. Vooral onder druk van mijn toenmalig vriendje. Op mijn achttiende ben ik meteen beginnen werken bij Brantano. Ik heb dat nog eventjes proberen te combineren met middenjury maar dat was niet eenvoudig. Als je het eerste jaar werkt heb je geen verlof en dus ook weinig tijd om te studeren. Het eerste deel van mijn examens waren wel goed, maar voor het tweede gedeelte was ik ervan overtuigd dat ik het niet zou halen. Ik ben er na mijn examen wiskunde mee gestopt. Achteraf bleek dat ik toch geslaagd was, maar dan was het natuurlijk al te laat.”
“Ik heb bij Telenet geleerd wat enthousiasme en de kracht van je stem doet met mensen.”
Sandra Van Gucht
Werken om te overleven
Vanaf dan was het werken om te overleven voor Sandra. Ondanks haar jonge leeftijd woonde ze al alleen met haar vriendje. Sandra bleef ruim zeven jaar aan de slag bij Brantano in Mechelen. Ze was er het zonnetje in huis. “Ik was er best tevreden maar op een bepaald moment was toch de tijd gekomen om iets anders te doen. Ik kwam bij Telenet terecht waar ik op de facturatiedienst werkte en achterstallige betalers moest proberen te overtuigen. Dat was een heel goede leerschool. Ik heb er geleerd wat enthousiasme en de kracht van je stem doet met mensen. Dat is iets wat ik nu nog steeds gebruik.”
Eerste stappen in de HR
Maar ook dat was geen job voor het leven. Een van Sandra’s beste vriendinnen was gaan solliciteren bij interimkantoor Accent op de IJzerenleen in Mechelen. Ze vond de job niks voor haar maar dacht meteen aan Sandra. Zij was de geknipte persoon voor die vacature. “Ik ging solliciteren en ik kreeg meteen de job. Ik ben er uiteindelijk maar zes maand gebleven. Er was zoveel verloop in dat kantoor dat het niet leuk meer was. Tegelijkertijd waren het wel mijn eerste stappen in de HR. Mensen en jobs met elkaar verbinden, dat was echt wel mijn ding. Ik heb er veel geleerd. Ik ben er vertrokken toen ik met mijn enthousiaste zelf naar een klant had gebeld. Die deed mij een jobvoorstel.”
Mismatch
Zo kwam Sandra bij haar vierde job terecht. Dat was bij Brunel. Maar ook daar hield ze het niet lang vol. “Het was een mismatch. Ze zagen mij niet in een commerciële functie maar eerder in een ondersteunende rol. Ik kreeg vooral veel saaie opdrachten. Zo kwam ik dan bij uitzendbureau Synergie in Merksem terecht. Ik moest er arbeiders zoeken voor de Katoennatie. Na een tijdje kwam ik in het hoofdkantoor in Mechelen terecht. Ik heb er in totaal ruim drie jaar gewerkt. Ik heb er geleerd wat een job voor iemand kan betekenen. De dankbaarheid die ik gevoeld heb van mensen die kansen kregen zal mij altijd bijblijven. Ik had er bijvoorbeeld een team van een tiental mannen uit Nigeria die nergens een job vonden. Een van hen had mij in het verleden al getoond wat hij technisch kon. We hadden iemand nodig voor een project om zonnepanelen te leggen. Het was volop winter. Ik heb hem gebeld en hem die kans gegeven. Ik had meteen ook een heel team want hij bracht nog een heleboel vrienden mee. Die mannen hebben in weer en wind gewerkt. Ik kon echt op hen rekenen. Achteraf is gebleken dat die werkkans voor hen het begin was van een nieuw leven in België.”
“Door altijd een stapje extra zetten ben ik stelselmatig gegroeid. Ik denk dat dat nog altijd het gevolg is van het niet behalen van mijn diploma middelbaar onderwijs. Ik wilde mij altijd bewijzen.”
Sandra Van Gucht
Loopbaancoaching
“Die dingen hebben mij getriggerd om verder te gaan in die richting. Zo ben ik met loopbaancoaching begonnen”, vertelt Sandra. “Of ik er een opleiding voor gevolgd heb? Nee, gewoon vanuit mijn ervaring in de interimsector. Als jobcoach tracht je voor mensen de kortste weg naar een job te vinden.”
Sandra begon te werken voor het Nederlandse bedrijf Alexander Calder, actief in loopbaanbegeleiding. Na drie maanden werd ze al gepromoveerd tot kantoorverantwoordelijke voor Mechelen. Daarna kreeg ze Willebroek en Lier erbij. “Dat was heel boeiend want daar kon ik mensen echt helpen. Dacht ik… want we hadden natuurlijk ook heel wat mensen die ons traject moesten volgen maar niet echt geïnteresseerd waren in een job. Ik werd al snel teamverantwoordelijke. Door altijd een stapje extra zetten ben ik stelselmatig gegroeid. Ik denk dat dat nog altijd het gevolg is van het niet behalen van mijn diploma middelbaar onderwijs. Ik wilde mij altijd bewijzen.”
Sellsior
Na drie jaar switchte Sandra nog eens van job en kwam ze bij Solvus terecht. Daar werd ze als jobcoach verantwoordelijke voor heel Vlaanderen en Brussel. “Ik kreeg alle teams onder mij. Ik heb dat supergraag gedaan maar toen kwam Sellsior. Mijn vriend Chris Beuckeleers, mijn huidige man, had een idee. We waren al samen van toen ik nog bij Synergie werkte. Hij wou zijn kennis in sales voor veel meer bedrijven ter beschikking stellen. Dat wou hij doen door mensen op te leiden in de sales en die dan te gaan ‘verhuren’ aan bedrijven. Ik kon daar aan meehelpen vanuit mijn ervaring in de HR. Ik zoek de mensen en hij leidt ze op. Zo vormden wij samen ons eigen bedrijf Sellsior. We begonnen met ons tweeën. Ik heb het nog een half jaar gecombineerd met mijn job bij Solvus maar op een gegeven moment was het tijd om te springen. We zijn gestart in 2017 en in september 2018 hadden we onze eerste medewerker. Ondertussen werden we met 18 mensen en tegen het einde van het jaar zullen er dat wellicht 20 zijn. We hebben ook in Nederland een kantoor.”
“Onze klanten zijn nu al onze beste ambassadeurs.”
Sandra Van Gucht
Ambitie
Sandra en haar man Chris zijn ambitieus. Ze willen met Sellsior dé referentie worden voor sales binnen de IT-sector. “Onze klanten zijn nu al onze beste ambassadeurs. We hebben meer vragen dan dat we mensen hebben. Bovendien is het niet makkelijk om mensen te houden. Ze groeien snel uit tot goeie salesmensen en dus stijgt ook hun marktwaarde. Het gebeurt wel eens dat andere bedrijven ze bij ons komen wegsnoepen. Als start-up kunnen wij niet concurreren met de grote spelers.”
Gezin
Naast haar job heeft Sandra ook nog een gezin waar ze voor zorgt. Er zijn twee dochters uit haar eerste huwelijk en ook Chris heeft een zoon uit een vorige relatie. “Ik ben mijn poetsvrouw ontzettend dankbaar. Ik ben wel diegene die de zoon van Chris gaat afhalen aan school. Gelukkig zijn onze kinderen redelijk zelfstandig. Zij kunnen als het nodig is hun eigen potje koken. We werken ook vlakbij huis. Maar het is niet makkelijk. Ik moet veel balletjes tegelijk in de lucht houden. Ik ben dan ook nog eens Chris zijn ‘guardian angel’. Dat op zich is al een fulltime job. Alle gekheid op een stokje. Ik vind het heel fijn om samen met Chris een bedrijf te hebben. Dit is ons ding.”
