Veel wol van Vlaamse schapen wordt hier in België niet nuttig gebruikt, maar verbrand als afval. En de wol die we in de winkel kopen wordt vaak verwerkt en geverfd in een ander continent dan waar het vandaan komt, en dan geïmporteerd naar Europa. De oprichters van het wolatelier willen een einde maken aan die verspilling, Ze verwerken wol op een modernere manier, die ecologisch en economisch traceerbaar en transparant is, en dichter bij huis blijft.
“De traditionele methoden om wol te verwerken verbruiken heel veel water en energie,” verduidelijkt Ngaire Takano, een van de drijvende krachten achter het wolatelier. Ze heeft de afgelopen drie jaar methoden ontwikkeld en getest om wol met minder water en energie te reinigen. Die methoden maken de wol van de meeste Vlaamse schapenrassen tegelijk ook zachter en fijner.
Ngaire (op zijn Australisch uit te spreken, als “Nij-rie”) is een ervaren adviseur over traceerbaarheid van textiel, en is nu de eerste verwerker van circulaire wol in ons land. Ze richt zich op wat er met de wol gebeurt vanaf het moment dat het nog aan het schaap zit tot het moment dat het verwerkt kan worden tot een product.
“Ik verhuur verschillende machines waarmee scholen en ambachtslieden die geen toegang hebben tot dergelijke apparatuur, kunnen kaarden en vilten”, zegt Ngaire. “We hebben oog voor alle partijen, zowel handwerkers, ambachtslieden als boeren.”
