Een huurappartement kostte in Mechelen twee jaar geleden gemiddeld 790 euro per maand, vorig jaar 816 euro en vandaag 874 euro. In een jaar tijd zijn de prijzen er gemiddeld gestegen met 58 euro (7,1%) en in twee jaar tijd zelfs met 84 euro of meer dan 10%. Dat blijkt uit cijfers die de Confederatie voor Immobiliënberoepen (CIB) verzamelde voor de huurbarometer.
Van de elf onderzochte centrumsteden in Vlaanderen is er geen enkele waar ze zo snel zo sterk zijn gestegen. “Een prijsstijging van bijna honderd euro per maand in twee jaar tijd. Dat is heel frappant”, zegt Kristophe Thijs, communicatiedirecteur van CIB Vlaanderen. Mechelen is daarmee na grootstad Antwerpen en universiteitsstad Leuven de duurste Vlaamse stad om een appartement te huren.
Grootsteden onbetaalbaar
Bij de beroepsorganisatie van makelaars hebben ze daar verschillende verklaringen voor. Een eerste is de ligging tussen Antwerpen en Brussel. “Beide grootsteden worden onbetaalbaar. Daardoor zie je verhuisbewegingen. Mechelen heeft goede treinverbindingen en het is vlot bereikbaar. De aantrekkelijkheid van de stad speelt mee. Dat zie je ook aan de verkoopprijzen”, legt Thijs uit.
Hij verwacht dat de gemiddelde huurprijzen nog zullen stijgen. “Doe daar nog eens de inflatie bij en Mechelen zal dit jaar misschien boven de negenhonderd euro per maand zitten”, zegt Kristophe Thijs. Alleen in Antwerpen betaal je vandaag al die prijzen. Leuven zit er dichtbij.
Vooral oudere mensen en expats
“Mechelen is de voorbije jaren heel sterk geëvolueerd. Panden worden echt opgewaardeerd waarbij je de prijsstijgingen duidelijk voelt”, zegt Katia Tassaert, zaakvoerster van Immo ID. “Klanten zijn bereid om de hogere prijzen te betalen. Vooral oudere mensen die vanuit hun villa in de rand verhuizen naar het centrum, maar bijvoorbeeld ook expats van internationale bedrijven”, vertelt Tassaert.
Net zoals bij de verkoop van woningen is vooral het centrum in trek om te huren. “Daarnaast spreken locaties aan het water of in een groene omgeving spreken altijd aan”, zegt Katia Tassaert.
Haar collega van Immoview Woningzorg ziet renovaties en nieuwbouw als belangrijkste verklaring voor de prijsstijging. “Neem een appartement in een bestaand gebouw dat je verhuurt voor zeshonderd euro per maand. Na renovatie wordt dat negenhonderd euro”, legt Patrick De Rycke uit. Daar zien investeerders brood in en storten zich op de huurmarkt.
De vastgoedmakelaar merkt ook op dat sommige eigenaars hun huurpanden beginnen te verkopen. “Vaak gaat het om panden die in slechte staat verkeren. Ze doen niet meer de moeite om te investeren in een nieuw dak, isolatie of ramen”, vertelt De Rycke.
Daardoor vallen volgens hem heel wat potentiële huurders uit de boot. “Zij kunnen die hogere huurprijzen gewoon niet betalen. Daardoor zitten die mensen met de handen in het haar.”